Doorgaan naar hoofdcontent

Durf jij te kiezen als Maria?

Het verhaal van Maria aan de voeten van Jezus en de hard werkende Martha is voor mij altijd zo'n bijzonder verhaal.
Er zitten zoveel lagen in.

Martha die met haar harde eenzame werken kattig reageert en haar zus terecht wil laten wijzen door Jezus. En Jezus die daar niet in mee gaat en haar wijst op dat wat zij niet kiest.
Is het werken van Martha fout?

Welnee!
Het is niet erg te werken en om ijverig te zijn.
Grote vragen zijn wel:

Voor wie werk je?
Hoeveel tijd heb je vrij voor God?


Daarnaast is er nog iets bijzonders mij opgevallen:
Waar zit Maria?
Hoorde ze in die cultuur wel daar?
Was dat wel de plek voor een vrouw?

Ze zat aan de voeten van Jezus.
In het vertrek waar Jezus  was.
Ze koos bewust voor Hem ondanks alle regels, ondanks alle normale gebruiken!
Er was maar één ding dat ze wilde, Zijn woorden horen.

Martha was veel meer in de geaccepteerde rol van vrouw, ze deed wat ze geleerd had.
Was het niet zo dat Maria eigenlijk een grens over ging, in die cultuur?

(dan denk ik even hoe er tegenwoordig gereageerd word als iemand buiten de gemaakte geloofskaders stapt)

Zittend aan de voeten van Jezus.
Gaf Maria aan ik wil van U leren.
U bent mijn rabbi, mijn Leermeester.
Daar koos zij voor, en dat was uitstappen in geloof.

Ze bleef niet in de achterkamers, was dat het waar Martha zich misschien wel zorgen over maakte?
Zouden wij dat ook niet doen?
Stel je voor wat de mensen ervan zouden zeggen.
Hoe vaak hebben wij niet het idee dat we mensen moeten beschermen, of zelfs leren hoe het hoort?
Te vaak gaan wij op onze geloof strepen staan alsof het van God zelf is.

Wat als Maria had geluisterd naar haar zus, dan had ze het beste gemist!
Belemmeren wij andere mensen in hun relatie met God?
Dan denk ik hierbij ook aan discussies die er in kerken kunnen zijn over geloofsuitingen, opvattingen.
Gaat het niet te vaak om wat wij willen?
Wat wil God?

Jezus gaf aan dat Maria, die tegen de culturen en gebruiken inging, de beste keuze heeft gemaakt!


Grootste les:

Het gaat niet om wat mensen vinden maar om wat God vind.
Volg Hem!
Dan heb je niets te vrezen.
Durf jij Hem te volgen, ook als dat tegen de huidige cultuur ingaat?


Je mag weten als Hij voor je is kan er niemand tegen je Zijn!
Als jij het goede deel kiest dan zal niemand het je af kunnen nemen.
Wat anderen ook ervan vinden of denken.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Ervaringen van God in mijn leven

Als ik denk aan God ervaren? Dan voel ik mij rijk... Gouden tip Ik heb op heel veel momenten in mijn leven God mogen ervaren. Iedere keer weer raakte het mij en het heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. In mijn leven heb ik veel moeilijke dingen meegemaakt. Dat is waarom iemand mij ooit een geweldige tip gaf: Schrijf de ontmoetingen en ervaringen met God op! Want ja, moeilijkheden zullen blijven komen. Doordat ik zoveel mooie momenten met God mocht ervaren en opschrijven, had ik iets tastbaars voor als het tegen zat. Als ik dan mijn notitieboek erbij pakte waarin ik deze momenten had opgeschreven, dan lukte het mij om mijn focus te veranderen. Ik kon kijken naar God en Zijn werk in mijn leven. Daardoor zakte alle angst en alle zorgen. Want het liet mij zien: God is erbij in jouw leven. Altijd! God in de diepte van mijn leven Al jong mocht ik God voor het eerst ervaren. Op een dieptepunt in mijn geloofsleven. Ik was twaalf jaar, en had toen al zó'n drie

God voert de strijd voor mij!

Ik heb de goede strijd gestreden. Ik heb de loop tot een einde gebracht. Ik heb het geloof behouden. ( 2 Timotheus 4:7) Afgelopen weken heb ik strijd ervaren. Hierover schreef ik al eerder, licht en luchtig , het maakte mij zo moe. Alsof het mij verlamde. Het was geen strijd tegen andere mensen. Heel eerlijk? Het was meer een innerlijke strijd tegen mezelf. Dat ik een strijd ervaar in mijn denken heb ik al vaker gedeeld op deze blog. Ook in de link die ik nu deel lees je hier iets over. Die strijd maakte dat er een soort mist in mijn hoofd aanwezig was. Hoe leuk het ook is in mijn leven, ik zat met dingen in mijn hoofd die het zwaar maakte om te genieten, om rust te ervaren. Totdat ik twee geleden de Bijbeltekst in 2 Timotheus las. Nieuw inzicht Ik strijd tegen mezelf. Het is niet alleen strijd in mijn denken, maar ook strijd om te mogen zijn. Heel vaak schoof ik mezelf opzij. Zo wrong ik mij voor alles en iedereen in bochten. Zonder iets te zeggen. Dit gaf moeite en gedoe bij

Geef je verleden over

Heel vaak hoor ik mensen praten met elkaar. Er word gesproken over het verleden. Zelf doe en deed ik dat ook heel veel. Maar telkens kom ik er achter dat als ik dat gedaan heb, dat ik iets voed. Mijn verleden werd er alleen maar groter door, de last voelde zwaarder, de wond was opengegaan door er over te praten. En daar was het dan gestopt... Op die manier praten, dat lost niets op! Het verleden werd gevoed, het werd zo groot, dat het mijn heden overschaduwde, mijn heden was niet sterk genoeg tegen het onkruid dat mijn verleden werd. Als ik niet uitkeek zou het onkruid uit mijn verleden, de groeiende bloem die gemaakt is om te bloeien op Zijn tijd, gaan verstikken. De weg van herstel Ik heb geleerd hoe ik mijn wonden goed kan verzorgen, iets kan doen om ze te laten genezen. Al moet ik zeggen, genezen was ook eng. Wat als de wond dicht was, er een mooi litteken gekomen was, wie zou ik dan zijn? Wie zou ik zijn zonder die pijn? Het hele proces om te herste