Doorgaan naar hoofdcontent

Ik red het wel?!

Vanochtend bracht ik de kindjes naar school, op de terug weg begon mijn auto te piepen.
Zo baasje zo beestje....
De tank was bijna leeg.
Wat gaat dat toch snel elke keer!
Ik dacht dat tanken, dat doe ik vanmiddag wel als ik de kindjes weer opgehaald heb.
Dat haal ik nog wel!

Daar gingen mijn vriend en ik vanmiddag, met de auto de kindjes ophalen.
Zo'n 500 meter voor school, stonden we.
De auto dacht, doe het maar zelf vanaf hier.
Mijn vriend reed en de auto viel uit en deed niets meer.
Stonden we dan midden op de weg.
Met uitrijden kon hij hem nog wel aan de kant krijgen.
Daar zijn we even omgeruild en ben ik achter stuur gaan zitten.
We hadden geluk, we stonden vlakbij een parkeerplek.
Mijn vriend duwde de auto en zo stond de auto keurig uit de weg.
Die tank....die komt wel.

Eerst de kindjes ophalen uit school.
Samen zijn we de weg naar school gelopen.
Geweldige actie dit, echt wat voor mij.
Daar stonden we bij school, we konden er gelukkig heerlijk om lachen.

De kindjes allemaal verzameld en toen kon ik met 2 geweldige mensen mee rijden naar het tankstation en terug.
Uiteindelijk had mijn aanstaande schoonzusje de eer om mij te rijden.
Daar werd ik super geholpen, mocht gratis een jerrycan gebruiken.
Snel weer terug naar mijn auto.
En dan maar hopen, dat de benzine ook het probleem is.

Ja hoor mijn vriend had toch gelijk.
Hij was toch echt te leeg.
Snel maar weer volgetankt, nu kunnen we weer even verder.

Maar niet meer zo ver als ik vandaag gedaan heb....
Volgende keer toch maar eerder luisteren.
We weer iets samen meegemaakt.
Waar het gebeurde was het gelukkig niet zo erg en konden we veilig staan.
Op de Algerabrug had een ander verhaal geworden.


Reacties

Populaire posts van deze blog

Ervaringen van God in mijn leven

Als ik denk aan God ervaren? Dan voel ik mij rijk... Gouden tip Ik heb op heel veel momenten in mijn leven God mogen ervaren. Iedere keer weer raakte het mij en het heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. In mijn leven heb ik veel moeilijke dingen meegemaakt. Dat is waarom iemand mij ooit een geweldige tip gaf: Schrijf de ontmoetingen en ervaringen met God op! Want ja, moeilijkheden zullen blijven komen. Doordat ik zoveel mooie momenten met God mocht ervaren en opschrijven, had ik iets tastbaars voor als het tegen zat. Als ik dan mijn notitieboek erbij pakte waarin ik deze momenten had opgeschreven, dan lukte het mij om mijn focus te veranderen. Ik kon kijken naar God en Zijn werk in mijn leven. Daardoor zakte alle angst en alle zorgen. Want het liet mij zien: God is erbij in jouw leven. Altijd! God in de diepte van mijn leven Al jong mocht ik God voor het eerst ervaren. Op een dieptepunt in mijn geloofsleven. Ik was twaalf jaar, en had toen al zó'n drie

God voert de strijd voor mij!

Ik heb de goede strijd gestreden. Ik heb de loop tot een einde gebracht. Ik heb het geloof behouden. ( 2 Timotheus 4:7) Afgelopen weken heb ik strijd ervaren. Hierover schreef ik al eerder, licht en luchtig , het maakte mij zo moe. Alsof het mij verlamde. Het was geen strijd tegen andere mensen. Heel eerlijk? Het was meer een innerlijke strijd tegen mezelf. Dat ik een strijd ervaar in mijn denken heb ik al vaker gedeeld op deze blog. Ook in de link die ik nu deel lees je hier iets over. Die strijd maakte dat er een soort mist in mijn hoofd aanwezig was. Hoe leuk het ook is in mijn leven, ik zat met dingen in mijn hoofd die het zwaar maakte om te genieten, om rust te ervaren. Totdat ik twee geleden de Bijbeltekst in 2 Timotheus las. Nieuw inzicht Ik strijd tegen mezelf. Het is niet alleen strijd in mijn denken, maar ook strijd om te mogen zijn. Heel vaak schoof ik mezelf opzij. Zo wrong ik mij voor alles en iedereen in bochten. Zonder iets te zeggen. Dit gaf moeite en gedoe bij

Geef je verleden over

Heel vaak hoor ik mensen praten met elkaar. Er word gesproken over het verleden. Zelf doe en deed ik dat ook heel veel. Maar telkens kom ik er achter dat als ik dat gedaan heb, dat ik iets voed. Mijn verleden werd er alleen maar groter door, de last voelde zwaarder, de wond was opengegaan door er over te praten. En daar was het dan gestopt... Op die manier praten, dat lost niets op! Het verleden werd gevoed, het werd zo groot, dat het mijn heden overschaduwde, mijn heden was niet sterk genoeg tegen het onkruid dat mijn verleden werd. Als ik niet uitkeek zou het onkruid uit mijn verleden, de groeiende bloem die gemaakt is om te bloeien op Zijn tijd, gaan verstikken. De weg van herstel Ik heb geleerd hoe ik mijn wonden goed kan verzorgen, iets kan doen om ze te laten genezen. Al moet ik zeggen, genezen was ook eng. Wat als de wond dicht was, er een mooi litteken gekomen was, wie zou ik dan zijn? Wie zou ik zijn zonder die pijn? Het hele proces om te herste