Doorgaan naar hoofdcontent

Overgave

Dat is het nieuwe onderwerp voor de bloghop.
Ik heb geleerd dat het alles heeft te maken met loslaten.

Heel lang bestond mijn leven, mijn geloofsleven, bestond uit krampachtig alles onder controle houden.
Zo vaak had ik hierdoor het gevoel dat ik faalde.
Maar erger nog ik voelde niets van God.
Wist niet wie Hij was.
Het was leegte en alleen gevuld door wat ik deed, of wat ik niet deed.
Ik was hard aan het werk maar voor wie?

Dit alles veranderde door een heel lang gesprek met mijn vriendin.
Dat bracht mij het besef.

Jezus heeft alles gedaan!


Ik mocht mijn leven echt in Zijn handen neerleggen.
De controle loslaten.
Mezelf overgeven in de handen van Hem!

Vanaf dat moment kwam ik er ook achter: overgave zit niet in onze natuur.
Het is door God als je dat kan.
Ook moet ik eerlijk bekennen dat ik hier nog altijd  tegenaanloop.

Mijn dag kan niet beter beginnen dan met overgave!
Wat Hij voor mij gedaan heeft is zo'n kostbaar geschenk!
Het heeft mijn leven totaal veranderd.
Nu kan ik mezelf overgeven.
De controle loslaten.
Nu is het alles van Hem!
Er hoeft niets van mij meer bij.
Ik die dood was van binnen, ik ben aangeraakt door Zijn liefde, Hij heeft mij weer levend gemaakt.
Er is niets aan dit geschenk verbonden.
Wat ik ook doe, wie ik ook wordt, Hij blijft er voor mij!

Ik kniel bij het kruis neer.
Geef mezelf over!
Aan U die voor mij stierf geef ik mezelf.
Daar aan Zijn voeten verander ik.
Mijn angsten mijn gedachten verdwijnen.
Daar bij het kruis zie ik hoeveel Hij mij lief heeft.
Alleen daar vind ik mijn kracht.


Met deze blog wil ik meedoen aan de bloghop van November over: overgave. Wil je ook mee doen? Schrijf een blog over het thema overgave en plaats deze als reactie op de bloghop openingsbericht: Bloghost









Reacties

Populaire posts van deze blog

Ervaringen van God in mijn leven

Als ik denk aan God ervaren? Dan voel ik mij rijk... Gouden tip Ik heb op heel veel momenten in mijn leven God mogen ervaren. Iedere keer weer raakte het mij en het heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. In mijn leven heb ik veel moeilijke dingen meegemaakt. Dat is waarom iemand mij ooit een geweldige tip gaf: Schrijf de ontmoetingen en ervaringen met God op! Want ja, moeilijkheden zullen blijven komen. Doordat ik zoveel mooie momenten met God mocht ervaren en opschrijven, had ik iets tastbaars voor als het tegen zat. Als ik dan mijn notitieboek erbij pakte waarin ik deze momenten had opgeschreven, dan lukte het mij om mijn focus te veranderen. Ik kon kijken naar God en Zijn werk in mijn leven. Daardoor zakte alle angst en alle zorgen. Want het liet mij zien: God is erbij in jouw leven. Altijd! God in de diepte van mijn leven Al jong mocht ik God voor het eerst ervaren. Op een dieptepunt in mijn geloofsleven. Ik was twaalf jaar, en had toen al zó'n drie

God zorgt voor mij!

Vertrouw op God Hij zorgt voor je! Dit staat op een kaartje dat ik al een paar weken geleden mocht ontvangen. Dit kaartje heb ik bij de foto van mijn moeder gezet. Als bemoediging, maar ook als reminder aan beloften die God gedaan heeft. Wat ik merkte is dat ik heel snel achter deze quote het volgende zeg: Als ik. Hier wat voorbeelden van wat ik bedoel: Als ik maar bid Als ik maar Bijbel lees Als ik Hem vraag Als ik Gisteren kreeg ik een inzicht dat ik met jullie wil delen. Ik las deze Bijbeltekst: Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van mij, zal het behouden. Mattheüs 16:25 Het gaat niet om mijn ik, het gaat niet om wat ik doe. Pasen 2018 leerde mij: Het gaat om wat God doet, om wat Jezus heeft gedaan! Mijn ik, of in deze situatie als ik.... Het maakt God alleen maar kleiner. Zolang ik denk, geloof of mezelf voorhou dat ik iets van God heb ontvangen door mijn ik, dan maak ik mijn ik te groot. Er is niets wat ik

God voert de strijd voor mij!

Ik heb de goede strijd gestreden. Ik heb de loop tot een einde gebracht. Ik heb het geloof behouden. ( 2 Timotheus 4:7) Afgelopen weken heb ik strijd ervaren. Hierover schreef ik al eerder, licht en luchtig , het maakte mij zo moe. Alsof het mij verlamde. Het was geen strijd tegen andere mensen. Heel eerlijk? Het was meer een innerlijke strijd tegen mezelf. Dat ik een strijd ervaar in mijn denken heb ik al vaker gedeeld op deze blog. Ook in de link die ik nu deel lees je hier iets over. Die strijd maakte dat er een soort mist in mijn hoofd aanwezig was. Hoe leuk het ook is in mijn leven, ik zat met dingen in mijn hoofd die het zwaar maakte om te genieten, om rust te ervaren. Totdat ik twee geleden de Bijbeltekst in 2 Timotheus las. Nieuw inzicht Ik strijd tegen mezelf. Het is niet alleen strijd in mijn denken, maar ook strijd om te mogen zijn. Heel vaak schoof ik mezelf opzij. Zo wrong ik mij voor alles en iedereen in bochten. Zonder iets te zeggen. Dit gaf moeite en gedoe bij