Gisteren hield ik stille tijd.
Daarbij zette ik een lied aan, wat ik vorige week voor het eerst hoorde van mijn vriend.
Het raakte mij toen al.
Welk gevecht je leveren moet, God is sterker.
Hij is lichter dan de donkerste nacht waarin wij ons soms begeven.
Gisteren zette ik dit lied weer aan.
Wat ik dan zo bijzonder vind is dat nu iets heel anders mij raakte.
Het past wel ook in de tijd, de verwachting waarin we leven.
Het toeleven naar de komst van Jezus!
Breek door zodat ik U kan aanbidden.
Het is een bekend woord geworden.
Ik ben op plekken geweest met zelfs aanbiddingsleiders.
Jarenlang wist ik niet van het bestaan van aanbidding.
Maar nu deze tekst zegt het eigenlijk in één zin.
Als God doorbreekt, je hart aanraakt, dan kan je Hem aanbidden.
Een mooi voorbeeld vind je in het kerstverhaal.
Drie wijze mannen uit het Oosten waren naar het paleis in Jeruzalem gegaan om het Koningskind te aanbidden.
Dat is het eerste, ze erkende Hem in Zijn rol als Koning.
Ze gingen zoeken om Hem te aanbidden.
Weet je wat daardoor gebeurde?
De koning van Jeruzalem, Herodes, hij raakte verward.
Hij zag de Koning die geboren was niet als iemand waarvoor hij wilde knielen.
Nee hij zag een strijd en opende die.
Is dat niet precies wat er gebeurd als wij willen aanbidden.
Aanbidden is overigens niet een handeling op zich, maar een hele manier van leven.
Je daden en woorden ze komen met elkaar overeen.
Uit alles wat je doet blijkt dat je aan Hem toegewijd bent.
Heb je dat ook weleens gemerkt?
Dat Hij jou Koning ook mag zijn?
Als je leven aan God toewijd dan kom je in situaties dat mensen kritiek uitten.
Je leeft anders, je doet anders, je bent anders.
Dat is het: buig je voor de wereld? Of buig je alleen voor God?
Echte aanbidding, dat gaat niet zonder slag of stoot.
In de Bijbel is er ook een vrouw die dat merkte....
Ze wist wie Hij was, en kende haar eigen staat.
Haar daad die voortkwam uit aanbidding, het stuitte op kritiek.
Daarbij zette ik een lied aan, wat ik vorige week voor het eerst hoorde van mijn vriend.
Het raakte mij toen al.
Welk gevecht je leveren moet, God is sterker.
Hij is lichter dan de donkerste nacht waarin wij ons soms begeven.
Gisteren zette ik dit lied weer aan.
Wat ik dan zo bijzonder vind is dat nu iets heel anders mij raakte.
Het past wel ook in de tijd, de verwachting waarin we leven.
Het toeleven naar de komst van Jezus!
Breek door zodat ik U kan aanbidden.
Het is een bekend woord geworden.
Ik ben op plekken geweest met zelfs aanbiddingsleiders.
Jarenlang wist ik niet van het bestaan van aanbidding.
Maar nu deze tekst zegt het eigenlijk in één zin.
Als God doorbreekt, je hart aanraakt, dan kan je Hem aanbidden.
Een mooi voorbeeld vind je in het kerstverhaal.
Drie wijze mannen uit het Oosten waren naar het paleis in Jeruzalem gegaan om het Koningskind te aanbidden.
Dat is het eerste, ze erkende Hem in Zijn rol als Koning.
Ze gingen zoeken om Hem te aanbidden.
Weet je wat daardoor gebeurde?
De koning van Jeruzalem, Herodes, hij raakte verward.
Hij zag de Koning die geboren was niet als iemand waarvoor hij wilde knielen.
Nee hij zag een strijd en opende die.
Is dat niet precies wat er gebeurd als wij willen aanbidden.
Aanbidden is overigens niet een handeling op zich, maar een hele manier van leven.
Je daden en woorden ze komen met elkaar overeen.
Uit alles wat je doet blijkt dat je aan Hem toegewijd bent.
Heb je dat ook weleens gemerkt?
Dat Hij jou Koning ook mag zijn?
Als je leven aan God toewijd dan kom je in situaties dat mensen kritiek uitten.
Je leeft anders, je doet anders, je bent anders.
Dat is het: buig je voor de wereld? Of buig je alleen voor God?
Echte aanbidding, dat gaat niet zonder slag of stoot.
In de Bijbel is er ook een vrouw die dat merkte....
Ze wist wie Hij was, en kende haar eigen staat.
Haar daad die voortkwam uit aanbidding, het stuitte op kritiek.
Lukas 7:
37 En zie, een vrouw in de stad die een zondares was, kwam te weten dat Hij in het huis van de Farizeeër aanlag, en zij bracht een albasten fles met zalf mee.
38 En staande achter Zijn voeten, begon zij huilend Zijn voeten nat te maken met tranen, en zij droogde ze af met het haar van haar hoofd, en zij kuste Zijn voeten en zalfde ze met de zalf.
Een daad vanuit haar hart.
Niet gericht op haar zelf, maar een hart gericht op Hem.
Ze kende haar plek, ze wilde Hem alles geven wat ze had.
Hoe mooi was de verdediging die Jezus haar gaf.
Ja het maakt niet uit wie je bent.
Luister maar, je bent veilig als je voor Hem kiest:
Een schuldeiser had eens twee schuldenaars.
De ene had 500 penningen geleend en de ander 50.
Ze hadden beide niets om hun schuldeiser te betalen.
De schuldeiser schold het hen beide kwijt.
Weg was hun schuld.
Weg was hun schuld.
Daar hoefde ze niets voor te doen.
Jezus stelde een bijzondere vraag:
Wie van hen zal Hem meer liefhebben?
Wie van hen zal Hem meer liefhebben?
En dan waar het om gaat, oordelen wij zelf ook niet snel als iemand Hem aanbid?
We uitten zo makkelijk kritiek.
We uitten zo makkelijk kritiek.
Maar is het kritiek op een menselijke daad?
Of op iets wat Goddelijk is?
De Farizeeër waar Jezus aan het eten was, die had de voeten van Jezus niet gewassen, hij had Jezus geen kus gegeven, ook Zijn hoofd niet gezalfd.
Of op iets wat Goddelijk is?
De Farizeeër waar Jezus aan het eten was, die had de voeten van Jezus niet gewassen, hij had Jezus geen kus gegeven, ook Zijn hoofd niet gezalfd.
Deze vrouw, waste zijn voeten met haar tranen, was niet gestopt met het kussen van zijn voeten, en zalfde zijn voeten met olie.
Als je aanbid, en je stuit op kritiek, dan wil ik je meegeven.
Je aanbid geen mensen, dus het gaat ook niet om wat mensen ervan vinden.
Voel, luister en hoor wat Jezus ervan vind.
Hij sprak deze bemoedigende woorden ook voor jou:
Als je aanbid, en je stuit op kritiek, dan wil ik je meegeven.
Je aanbid geen mensen, dus het gaat ook niet om wat mensen ervan vinden.
Voel, luister en hoor wat Jezus ervan vind.
Hij sprak deze bemoedigende woorden ook voor jou:
Maar Hij zei tegen de vrouw: Uw geloof heeft u behouden; ga heen in vrede!
Geef je over aan Hem, luister naar je hart.
Als je Hem volgt dan volg je geen spoor waarin mensen je aanmoedigen, maar waarin God zelf jou aanmoedigt.
Als je Hem volgt dan volg je geen spoor waarin mensen je aanmoedigen, maar waarin God zelf jou aanmoedigt.
Als Hij voor je is, wie kan er tegen jou zijn?
Het is bijna kerst.
Durf jij met je hele hart Hem te aanbidden?
Durf jij met je hele hart Hem te aanbidden?
De wijzen deden het wel....
Laat God maar doorbreken in je hart!
Laat God maar doorbreken in je hart!
Dan zal je voor altijd veranderen.
Als je Hem volgt dan volg je geen spoor waarin mensen je aanmoedigen, maar waarin God zelf jou aanmoedigt.
BeantwoordenVerwijderenDat vind ik heel mooi en is ook echt zo! Bij de Eva zat deze maand een 'bookazine' boek in magazine vorm;). Over aanbidding, ik lees elke avond een stukje, ook mooi!
Dank je voor je reactie Lieneke!
BeantwoordenVerwijderenSoms is het zo fijn om dat soort dingen bewust te worden he. Heerlijk om bezig te zijn met verbinding van hart tot hart. We hebben het zo nodig he! Geniet van de nieuwe dingen die je hierin mag leren!