Doorgaan naar hoofdcontent

Fijn om verandering op te merken!

Op 13 Juli deed ik met een blog mee aan de bloghop van die maand.
Je kan hem nog lezen: Bloghop Juli: Rond de tafel
Het thema was toen rond de tafel.
Ik moest eerlijk bekennen dat het aan tafel eigenlijk soms best een strijd was.
Dat was iets wat ik niet wilde, maar waar ik toch telkens in terecht kwam.
Eten duurde met gemak een uur.
Het werd verschoven, er werd door geroerd, naar gekeken en aan geroken.
Maar het eten zelf ging zo langzaam.
Zoveel wilde er ook helemaal niet in!

Ik had al veel geprobeerd, en besloot toen, het maakt niet uit....
Vanaf nu ga ik gewoon eten wat ik lekker vind en eten ze dat gewoon mee.
En dat werkt aardig.
Wij eten heerlijk, mijn vriend en ik, en moeten eigenlijk bekennen we eten wel echt heel erg lekker.
Soms ook lekker buiten de deur, lekker samen.
Maar ook gewoon met de kindjes.

En wat blijkt nu?
Het werkt!
Zo goed zelfs dat onze dochter zo goed gegeten had dat we zeiden:

Als je zo goed eet dan kan je met ons mee uit eten!

Dan is het niet meer zonde van het geld, omdat je het toch niet opeet.
Wat was het een feest in het Altijd restaurant.
Ze mochten zelf kiezen wat ze wilde.
Zelf pakken en kiezen vonden ze ook wel spannend, maar tegelijk zo interessant!
En natuurlijk afsluiten met een welverdiend ijsje.

Ik ben zo blij, het eten is hierdoor leuker geworden.
Nu is het koken ook niet meer zo'n last, maar een uitzien naar iets lekkers.
Het werkt dus voor ons allemaal!
Lekker eten waar iedereen van geniet, leuker om te koken.
Ook fruit eten gaat nu zoveel makkelijker.
Ze eten veel gevarieerder en hebben zin om nieuwe dingen te ontdekken, zo leuk.

Reacties

  1. Fijn dat je opluchting ervaart. Maar kinderen en eten, dat blijft steeds een dingetje. En daar moet je geen dingetje van maken. Ze zorgen er echt wel voor dat ze niet verhongeren. Kies je conflict, zeggen wij altijd. We zorgen gewoon dat we iedere week een keer iets eten wat ze zeker weten lekker vinden.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Juist nu liet ik het los en zorgde ik dat ik lekker at. Niet alleen maar basis aardappel, of macaroni, maar gewoon lekker eten! Ik liet de strijd los, toch moet ik zeggen dat het loslaten van die strijd moeilijk was. Juist doordat ik lekker wil eten en het trekt mij dat negatieve gedrag. Kost mij energie om dat te negeren.

    Ja dat 1 keer in de week iets wat ze zeker lusten is fijn voor ze.

    Dank je voor je reactie Chiel!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Ervaringen van God in mijn leven

Als ik denk aan God ervaren? Dan voel ik mij rijk... Gouden tip Ik heb op heel veel momenten in mijn leven God mogen ervaren. Iedere keer weer raakte het mij en het heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. In mijn leven heb ik veel moeilijke dingen meegemaakt. Dat is waarom iemand mij ooit een geweldige tip gaf: Schrijf de ontmoetingen en ervaringen met God op! Want ja, moeilijkheden zullen blijven komen. Doordat ik zoveel mooie momenten met God mocht ervaren en opschrijven, had ik iets tastbaars voor als het tegen zat. Als ik dan mijn notitieboek erbij pakte waarin ik deze momenten had opgeschreven, dan lukte het mij om mijn focus te veranderen. Ik kon kijken naar God en Zijn werk in mijn leven. Daardoor zakte alle angst en alle zorgen. Want het liet mij zien: God is erbij in jouw leven. Altijd! God in de diepte van mijn leven Al jong mocht ik God voor het eerst ervaren. Op een dieptepunt in mijn geloofsleven. Ik was twaalf jaar, en had toen al zó'n drie

God zorgt voor mij!

Vertrouw op God Hij zorgt voor je! Dit staat op een kaartje dat ik al een paar weken geleden mocht ontvangen. Dit kaartje heb ik bij de foto van mijn moeder gezet. Als bemoediging, maar ook als reminder aan beloften die God gedaan heeft. Wat ik merkte is dat ik heel snel achter deze quote het volgende zeg: Als ik. Hier wat voorbeelden van wat ik bedoel: Als ik maar bid Als ik maar Bijbel lees Als ik Hem vraag Als ik Gisteren kreeg ik een inzicht dat ik met jullie wil delen. Ik las deze Bijbeltekst: Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van mij, zal het behouden. Mattheüs 16:25 Het gaat niet om mijn ik, het gaat niet om wat ik doe. Pasen 2018 leerde mij: Het gaat om wat God doet, om wat Jezus heeft gedaan! Mijn ik, of in deze situatie als ik.... Het maakt God alleen maar kleiner. Zolang ik denk, geloof of mezelf voorhou dat ik iets van God heb ontvangen door mijn ik, dan maak ik mijn ik te groot. Er is niets wat ik

Geef je verleden over

Heel vaak hoor ik mensen praten met elkaar. Er word gesproken over het verleden. Zelf doe en deed ik dat ook heel veel. Maar telkens kom ik er achter dat als ik dat gedaan heb, dat ik iets voed. Mijn verleden werd er alleen maar groter door, de last voelde zwaarder, de wond was opengegaan door er over te praten. En daar was het dan gestopt... Op die manier praten, dat lost niets op! Het verleden werd gevoed, het werd zo groot, dat het mijn heden overschaduwde, mijn heden was niet sterk genoeg tegen het onkruid dat mijn verleden werd. Als ik niet uitkeek zou het onkruid uit mijn verleden, de groeiende bloem die gemaakt is om te bloeien op Zijn tijd, gaan verstikken. De weg van herstel Ik heb geleerd hoe ik mijn wonden goed kan verzorgen, iets kan doen om ze te laten genezen. Al moet ik zeggen, genezen was ook eng. Wat als de wond dicht was, er een mooi litteken gekomen was, wie zou ik dan zijn? Wie zou ik zijn zonder die pijn? Het hele proces om te herste