Doorgaan naar hoofdcontent

Gezinsmoment: Gehoorzamen

We waren vorige week, het jaar gestart met een werkje over de schepping.
Vandaag gaan we daar verder en hadden we het over de zondeval.
Dat was volgens Richard een test van God, wie willen we nu echt volgen.
En Adam en Eva kozen voor het volgen van zichzelf.

Mooi want daar kon ik mee verder.
En jij dan?
Maar ook ik?

Wij krijgen die test ook!
Wie volg jij dan?
God of jezelf of misschien nog iets of iemand anders?
Gehoorzaam zijn, we zouden het allemaal moeten kunnen.
We weten echt wel wanneer we iets doen wat goed is, of als we iets doen wat verkeerd is!
Je voelt dat diep van binnen.
Daardoor zouden we allemaal in staat zijn om het goede te doen.
Maar doen we dat ook?

Wat gebeurde er nog meer bij de zondeval?
Adam gaf Eva de schuld, en Eva de slang....
Dat is iets wat wij nu nog doen.
We zien wel de fout van iemand anders, maar nemen geen verantwoordelijkheid voor onze eigen fouten.
Belijden niet onze fout maar spreken over de fout van al die andere mensen.
Veel mensen doen dat, ook veel mensen die God volgen.
Maar is het wel de bedoeling dat we zo met ons zelf, en met anderen, maar ook met God omgaan?

Daarnaast gebeurde er nog iets bijzonders bij de zondeval.
We werden door God zo beschermd!
Het lijkt een straf, maar wat was het Zijn bescherming.
Adam en Eva mochten niet meer in het Paradijs wonen.
De boom van Leven, die werd beschermd met een vurig zwaard en engelen....
Waarom is dat nou zo belangrijk?

Nou wij, die nu allemaal goed en kwaad kennen, inplaats van alleen het goede, wij kunnen nu ook hele kwade dingen doen.
Vast weleens gehoord of gemerkt.
Papa en mama, zijn gescheiden.
Mensen maken ruzie met elkaar.
Er word gestolen, gescholden, mensen doen elkaar express pijn.
Dus nu is er niet meer alleen goed, zoals in het Paradijs eerst het geval was, nu hebben wij ook kwaad in de wereld gebracht.


Als wij nu zouden eten van de boom van het Leven, dan zou dit eeuwig zo zijn.
Dan zouden we niet meer sterven.
Ooit mogen we naar de boom van het Leven.
Want weet je wat mooi is, de Bijbel begint ermee en stopt ermee.
In openbaringen dan lezen we weer over deze boom.
Als je in Hem geloofd en je bent bij Hem dan mag je van die boom eten.
Dat is de enige manier om eeuwig te kunnen leven.
Naar Hem!

Maar ja als je verkeerde dingen doet, dan voelt het naar om naar iemand toe te gaan en dat te vertellen.
Adam en Eva ze schaamde zich, en wij?
Wij schamen ons ook weleens om eerlijk te zeggen wat we hebben gedaan.
Terwijl het juist zo goed is.
Je mag als je dat doet ook weten, je bent niet de enige, iedereen, elke seconde opnieuw doet zonde.
Als je zonde begaat waarvan je bewust bent, oei dat was fout, vertel het dan.
Dat is de enige manier om die schaamte weer kwijt te raken.

God maakte voor de schaamte van Adam en Eva dierenvellen, Hij zal onze schaamte ook bedekken!



Daarna zijn we aan het knutselen gegaan.
Wat hoort nu bij God?
En wat hoort nu niet bij God?
Als we dat goed weten kunnen we Hem ook beter volgen en gehoorzaam zijn.
En als dat niet lukt, weet dan, precies daarvoor hebben wij elke keer opnieuw Jezus weer nodig!





Wil je meer gezinsmomenten bekijken dat kan: Gezinsavonden

Reacties

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Ervaringen van God in mijn leven

Als ik denk aan God ervaren? Dan voel ik mij rijk... Gouden tip Ik heb op heel veel momenten in mijn leven God mogen ervaren. Iedere keer weer raakte het mij en het heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. In mijn leven heb ik veel moeilijke dingen meegemaakt. Dat is waarom iemand mij ooit een geweldige tip gaf: Schrijf de ontmoetingen en ervaringen met God op! Want ja, moeilijkheden zullen blijven komen. Doordat ik zoveel mooie momenten met God mocht ervaren en opschrijven, had ik iets tastbaars voor als het tegen zat. Als ik dan mijn notitieboek erbij pakte waarin ik deze momenten had opgeschreven, dan lukte het mij om mijn focus te veranderen. Ik kon kijken naar God en Zijn werk in mijn leven. Daardoor zakte alle angst en alle zorgen. Want het liet mij zien: God is erbij in jouw leven. Altijd! God in de diepte van mijn leven Al jong mocht ik God voor het eerst ervaren. Op een dieptepunt in mijn geloofsleven. Ik was twaalf jaar, en had toen al zó'n drie

God zorgt voor mij!

Vertrouw op God Hij zorgt voor je! Dit staat op een kaartje dat ik al een paar weken geleden mocht ontvangen. Dit kaartje heb ik bij de foto van mijn moeder gezet. Als bemoediging, maar ook als reminder aan beloften die God gedaan heeft. Wat ik merkte is dat ik heel snel achter deze quote het volgende zeg: Als ik. Hier wat voorbeelden van wat ik bedoel: Als ik maar bid Als ik maar Bijbel lees Als ik Hem vraag Als ik Gisteren kreeg ik een inzicht dat ik met jullie wil delen. Ik las deze Bijbeltekst: Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van mij, zal het behouden. Mattheüs 16:25 Het gaat niet om mijn ik, het gaat niet om wat ik doe. Pasen 2018 leerde mij: Het gaat om wat God doet, om wat Jezus heeft gedaan! Mijn ik, of in deze situatie als ik.... Het maakt God alleen maar kleiner. Zolang ik denk, geloof of mezelf voorhou dat ik iets van God heb ontvangen door mijn ik, dan maak ik mijn ik te groot. Er is niets wat ik

Geef je verleden over

Heel vaak hoor ik mensen praten met elkaar. Er word gesproken over het verleden. Zelf doe en deed ik dat ook heel veel. Maar telkens kom ik er achter dat als ik dat gedaan heb, dat ik iets voed. Mijn verleden werd er alleen maar groter door, de last voelde zwaarder, de wond was opengegaan door er over te praten. En daar was het dan gestopt... Op die manier praten, dat lost niets op! Het verleden werd gevoed, het werd zo groot, dat het mijn heden overschaduwde, mijn heden was niet sterk genoeg tegen het onkruid dat mijn verleden werd. Als ik niet uitkeek zou het onkruid uit mijn verleden, de groeiende bloem die gemaakt is om te bloeien op Zijn tijd, gaan verstikken. De weg van herstel Ik heb geleerd hoe ik mijn wonden goed kan verzorgen, iets kan doen om ze te laten genezen. Al moet ik zeggen, genezen was ook eng. Wat als de wond dicht was, er een mooi litteken gekomen was, wie zou ik dan zijn? Wie zou ik zijn zonder die pijn? Het hele proces om te herste