Doorgaan naar hoofdcontent

Verbinding met jezelf

Een nieuw jaar ligt voor ons, 365 dagen die nog geen verhaal hebben.
Die nog niet ingekleurd zijn, waarvan we nog geen idee hebben hoe wij ons zullen voelen.
Afgelopen jaar kreeg ik voor het eerst de verbinding goed tussen mijn gevoel, mijn gedachten en mijn handelen.
Vreemd eigenlijk, daar moest ik nou eerst 28 jaar voor oefenen.
Vallen en opstaan dat was het telkens weer.
De punten waren aanwezig hoor.
Natuurlijk kon ik voelen, en gedachten die had ik ook echt in overvloed en handelen kon ik ook.
Maar doordat de verbinding niet goed was tussen deze punten ging het mis in mijn leven.
Meerdere keren raakte ik volledig uitgeput, voelde ik mij klem zitten door keuzes die ik had gemaakt, was ik uren aan het piekeren voor een goede oplossing.
Het liep gewoon redelijk, maar niet lekker, niet soepel en zeker niet optimaal.

Ik moest leren om deze punten beter met elkaar te verbinden.
Herken je bovenstaande dingen?

Kan je uren piekeren hoe je iets op moet lossen?
Het gevoel dat je klem zit door een afspraak die je maakt?
Ga je vaak over je grenzen?
Als je hart nee zegt, laat je dan je mond toch ja zeggen?
Vind je het belangrijk wat anderen vinden?
Of vraag je heel vaak jezelf af deed ik niet gek?

Ach nou dat deed ik heel lang wel.
En als ik dat lees alleen al denk ik, logisch dat ik moe was.
Afgelopen jaar heb ik voor mezelf een hele fijne methode gevonden om de verbinding te verbeteren.
Het is zo simpel!
Elke dag heb ik er nog profijt van.

De eerste maand van dit proces, waar ik bewust mee aan de slag ging, schreef ik elke dag op, hoe ik mij voelde lichamelijk gezien, hoe ik mij geestelijk gezien voelde en wat er allemaal voor dingen in mijn hoofd zaten.
Verder hoefde ik er niets mee te doen.
Wat ging dit tegen mijn normale manier in.
Gewoonlijk voel ik iets en wat deed ik?
Ik veroordeelde dit al direct, ik had er direct een mening over en probeerde het te negeren.
Hoe harder ik dat probeerde hoe harder mijn gevoel ging schreeuwen!
Dit opschrijven hielp, het schreeuwen stopte, dat merkte ik de eerste maand.
Ik deed niets, als alleen maar verwoorden wat ik voelde en wat ik dacht.
Zo bijzonder hoe dat uitpakte!

Een maand geprobeerd en toen merkte ik, ik kan een stapje verder.
Ik ging niet alleen opschrijven wat ik voelde en dacht, maar daarnaast ook, wat mijn lichaam, mijn geest of mijn gedachten nodig hadden.
Ook daar bleef het weer bij.
Dit deed ik een maand, zodat het normaal werd om mijn gevoel en gedachten te verwoorden maar ook om te ontcijferen wat ik nodig had.
Het begon dus eigenlijk met:

Luisteren naar mezelf!

Wat een proces gaf dit op verschillende vlakken.
Ik leerde mezelf kennen, maar ook begrijpen.
Er kwam een rust in mij maar ook een kracht en een energie!
Juist door te luisteren naar mezelf kon ik beter doorgaan, kon ik mij dieper blij voelen.
Ik erkende mezelf.

En ja dan voel je het al, hier bleef het niet bij.
Het ging eigenlijk automatisch dat ik ging toepassen.
Mezelf ging geven wat ik nodig had.
De kleine stappen, toen ik begon leken ze zo groot, nu merk ik het niet meer.
Door dit langere tijd nu te doen is het in mijn systeem als normaal opgeslagen.
Kan ik ook beter nu balans vinden.

Dat is waar ik nu aangekomen ben.
Niet altijd hoef ik mezelf te geven wat ik nodig heb, maar ik heb geleerd ik moet wel naar mezelf luisteren.
Een balans vinden in, ontvangen en geven.
Als ik mezelf volledig weg geef, niet terug geef aan mezelf wat ik nodig heb, dan raakt de balans zoek.
Ik kan nu geven, maar heb geleerd om te ontvangen.

Belangrijkste gevoel wat dit proces mij opriep?

Ik ben het waard om ook aan mezelf te denken.
Als eerste lukte het mij om aan God te verbinden, te voelen dat ik Zijn kind ben, daarna lukte het mij om mij te verbinden aan mensen die Hij op mijn pad zette.
Verbinden ging mij eigenlijk prima af, zolang het maar buiten mezelf bleef.
In mezelf was er storing, en nu kan ik zeggen kloppen alle verbindingen beter!
Niet alleen in mezelf is er beter contact maar de andere verbindingen zijn ook veranderd.
Er was zoveel ruis, doordat ik mezelf tekort deed, volledig voorbij ging.
Goed voor mezelf te zorgen.
Het is iets wat God ons vraagt, juist omdat Hij weet dat het zoveel beter voor ons is.
En nu merk ik, dat ik nog beter voor anderen kan zorgen.
Doordat er meer balans in mezelf is!

We zijn het waard, alleen al omdat God ons van waarde vind.
Zorg goed voor de tempel van de Geest.
Zijn Geest, Hij woont in mij, mijn lichaam, mijn gedachten daar mag Hij wonen.
Hoe meer ik mijn lichaam en mijn geest uitput, hoe makkelijker ziet de vijand weer kans om de tempel te overwinnen.

Als jij je afvraag wie je bent, luister dan dit lied wat duidelijk laat weten wie je bent.
Jij bent van Hem, en Hij van jou!
Niet door iets van ons zelf.
Maar enkel en alleen door de keuze van God om ons te willen.



Met deze blog wil ik meedoen aan de bloghop van Januari met het thema: verbinding. Wil je ook mee doen met deze bloghop? Schrijf, dicht, kook, kleur over dit onderwerp en maak hierover een blog en plaats deze als reactie op de blog van de bloghop winnaar van December: kostbaar en geliefd

Reacties

  1. Wauw mooi! Zo herkenbaar ook, zelf een soortgelijk proces meegemaakt afgelopen jaar. Zo mooi om echte verbinding met jezelf te krijgen en daardoor ook meer met anderen. Ook een heel mooi lied!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je voor je reactie Johanneke wat kan het een overwinning zijn he. Al blijft het opletten is het fijn als het meer automatisch gaat en de verbinding beter werkt.

      Verwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Ervaringen van God in mijn leven

Als ik denk aan God ervaren? Dan voel ik mij rijk... Gouden tip Ik heb op heel veel momenten in mijn leven God mogen ervaren. Iedere keer weer raakte het mij en het heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. In mijn leven heb ik veel moeilijke dingen meegemaakt. Dat is waarom iemand mij ooit een geweldige tip gaf: Schrijf de ontmoetingen en ervaringen met God op! Want ja, moeilijkheden zullen blijven komen. Doordat ik zoveel mooie momenten met God mocht ervaren en opschrijven, had ik iets tastbaars voor als het tegen zat. Als ik dan mijn notitieboek erbij pakte waarin ik deze momenten had opgeschreven, dan lukte het mij om mijn focus te veranderen. Ik kon kijken naar God en Zijn werk in mijn leven. Daardoor zakte alle angst en alle zorgen. Want het liet mij zien: God is erbij in jouw leven. Altijd! God in de diepte van mijn leven Al jong mocht ik God voor het eerst ervaren. Op een dieptepunt in mijn geloofsleven. Ik was twaalf jaar, en had toen al zó'n drie

God zorgt voor mij!

Vertrouw op God Hij zorgt voor je! Dit staat op een kaartje dat ik al een paar weken geleden mocht ontvangen. Dit kaartje heb ik bij de foto van mijn moeder gezet. Als bemoediging, maar ook als reminder aan beloften die God gedaan heeft. Wat ik merkte is dat ik heel snel achter deze quote het volgende zeg: Als ik. Hier wat voorbeelden van wat ik bedoel: Als ik maar bid Als ik maar Bijbel lees Als ik Hem vraag Als ik Gisteren kreeg ik een inzicht dat ik met jullie wil delen. Ik las deze Bijbeltekst: Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van mij, zal het behouden. Mattheüs 16:25 Het gaat niet om mijn ik, het gaat niet om wat ik doe. Pasen 2018 leerde mij: Het gaat om wat God doet, om wat Jezus heeft gedaan! Mijn ik, of in deze situatie als ik.... Het maakt God alleen maar kleiner. Zolang ik denk, geloof of mezelf voorhou dat ik iets van God heb ontvangen door mijn ik, dan maak ik mijn ik te groot. Er is niets wat ik

Geef je verleden over

Heel vaak hoor ik mensen praten met elkaar. Er word gesproken over het verleden. Zelf doe en deed ik dat ook heel veel. Maar telkens kom ik er achter dat als ik dat gedaan heb, dat ik iets voed. Mijn verleden werd er alleen maar groter door, de last voelde zwaarder, de wond was opengegaan door er over te praten. En daar was het dan gestopt... Op die manier praten, dat lost niets op! Het verleden werd gevoed, het werd zo groot, dat het mijn heden overschaduwde, mijn heden was niet sterk genoeg tegen het onkruid dat mijn verleden werd. Als ik niet uitkeek zou het onkruid uit mijn verleden, de groeiende bloem die gemaakt is om te bloeien op Zijn tijd, gaan verstikken. De weg van herstel Ik heb geleerd hoe ik mijn wonden goed kan verzorgen, iets kan doen om ze te laten genezen. Al moet ik zeggen, genezen was ook eng. Wat als de wond dicht was, er een mooi litteken gekomen was, wie zou ik dan zijn? Wie zou ik zijn zonder die pijn? Het hele proces om te herste