Doorgaan naar hoofdcontent

Stralend

Ik kon het heel lang niet.
Mijn hart was erg diep verwond, en uit die wonden leefde ik.
Vanuit een diepe gebrokenheid stond ik in het leven.
Bang, onzeker, geen idee wie ik was, wat ik nu wilde.
Heel veel mensen hebben mij zo leren kennen.
Bijzonder was dat iedereen mij toch zag als sterk, als mooi, als warm en lief persoon.
Het verbaasd mij, toen al, ik kon het niet aannemen want zo zag ik mezelf niet.
Omdat ik mij niet meer zo voelde.

Bekneld


Het enige wat er was, dat was eigenlijk pijn.
Daar wist ik mij geen raad meer mee.
Pijn in je lichaam is iets, maar pijn diep in je hart, in je hoofd, in je geest is zo anders.
Ik vocht er tegen, deed mijn best om het niet te laten overheersen.
Maar het bleef aanwezig, soms iets meer bedekt en een andere dag bedekte het mij volledig als een deken.
Kon ik er echt in verstikken, in weg zakken.

Het was een strijd in mij, maar ook om mij.
Kon ik hier doorheen dan kon ik vrij leven, kon ik vrij in het leven staan.
Maar daarnaast was het dieper, kon ik hier God in uitnodigen dan was Hij voor altijd aan mijn leven verbonden.
Maar de deur naar mijn hart bleef angstig dicht.
Ik wilde wel openen, maar kon het niet.
Het was zo'n ravage in mij, zo donker ook, eerst moest ik zelf opruimen, dat dacht ik.
Ik zat vast in mezelf, in mijn pijn, in mijn angst.


Bevrijding


Totdat ik bij Bidden en Vasten was en er aan de hand van Hooglied verteld werd hoe God mij zag.
Altijd dacht ik dat ik de ellende in mijn leven alleen had meegemaakt, dat ik de enige was die pijn had daarvan, dat ik de enige was die verwond was.
Maar toen werd mij duidelijk, Hij was erbij!
Bij alles wat er gebeurd is.....
Maar meer nog, Hij werd ook verwond als iemand mij pijn deed.
Hij vond het vreselijk!
Maar Hij liet mij weten, je hoeft je er niet voor te schamen.
Ik zag hoe jij je best deed, ik zag je gevecht en je worsteling om het juiste.
En ondanks je wonden ben je nog steeds Mijn lieve kind.
Ik wacht, Ik sta bij de muur van je hart en Ik wacht tot Ik binnen mag komen.
Daar wacht Ik al heel lang op, want Ik wil je helpen.
Alleen Ik kan jou wonden echt genezen.

Zijn licht


Wat was het een stap, om mij over te geven aan Hem.
Niet alleen de makkelijke dingen die ik fijn vind om te delen, niet alleen de vragen of verlangens waar ik mee loop, maar ook dat moeilijke.
Datgene waar ik mij voor schaam, of dat waar ik eigenlijk zelf nog heel bang van ben, of nog veel verdriet door ervaar.
God wil niet een klein stukje van mij.
Hij, Hij houd van mij, helemaal!
En Hij is het die alles ten goede zal keren.
Vanaf dat ik Hem toeliet, is er een proces gestart.
Wat ging ik diep, wat was het eng, maar het hele proces heb ik mij nooit alleen gevoeld!
Hij was erbij, er waren mensen bij, zoveel stonden er in liefde om mij heen.
Wat was dat een gebedsverhoring.
Maar wat mocht ik klimmen, wat mocht ik herstellen.

En nu, nu kan ik echt stralen....

Niet alleen door mezelf, en omdat ik hersteld ben, maar ook een extra licht mag naar de wereld gaan.
Hij straalt door mij heen!
Van een donker en verwond hart, naar een vernieuwd en stralend hart.
Wat een geschenk!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Ervaringen van God in mijn leven

Als ik denk aan God ervaren? Dan voel ik mij rijk... Gouden tip Ik heb op heel veel momenten in mijn leven God mogen ervaren. Iedere keer weer raakte het mij en het heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. In mijn leven heb ik veel moeilijke dingen meegemaakt. Dat is waarom iemand mij ooit een geweldige tip gaf: Schrijf de ontmoetingen en ervaringen met God op! Want ja, moeilijkheden zullen blijven komen. Doordat ik zoveel mooie momenten met God mocht ervaren en opschrijven, had ik iets tastbaars voor als het tegen zat. Als ik dan mijn notitieboek erbij pakte waarin ik deze momenten had opgeschreven, dan lukte het mij om mijn focus te veranderen. Ik kon kijken naar God en Zijn werk in mijn leven. Daardoor zakte alle angst en alle zorgen. Want het liet mij zien: God is erbij in jouw leven. Altijd! God in de diepte van mijn leven Al jong mocht ik God voor het eerst ervaren. Op een dieptepunt in mijn geloofsleven. Ik was twaalf jaar, en had toen al zó'n drie

God voert de strijd voor mij!

Ik heb de goede strijd gestreden. Ik heb de loop tot een einde gebracht. Ik heb het geloof behouden. ( 2 Timotheus 4:7) Afgelopen weken heb ik strijd ervaren. Hierover schreef ik al eerder, licht en luchtig , het maakte mij zo moe. Alsof het mij verlamde. Het was geen strijd tegen andere mensen. Heel eerlijk? Het was meer een innerlijke strijd tegen mezelf. Dat ik een strijd ervaar in mijn denken heb ik al vaker gedeeld op deze blog. Ook in de link die ik nu deel lees je hier iets over. Die strijd maakte dat er een soort mist in mijn hoofd aanwezig was. Hoe leuk het ook is in mijn leven, ik zat met dingen in mijn hoofd die het zwaar maakte om te genieten, om rust te ervaren. Totdat ik twee geleden de Bijbeltekst in 2 Timotheus las. Nieuw inzicht Ik strijd tegen mezelf. Het is niet alleen strijd in mijn denken, maar ook strijd om te mogen zijn. Heel vaak schoof ik mezelf opzij. Zo wrong ik mij voor alles en iedereen in bochten. Zonder iets te zeggen. Dit gaf moeite en gedoe bij

Geef je verleden over

Heel vaak hoor ik mensen praten met elkaar. Er word gesproken over het verleden. Zelf doe en deed ik dat ook heel veel. Maar telkens kom ik er achter dat als ik dat gedaan heb, dat ik iets voed. Mijn verleden werd er alleen maar groter door, de last voelde zwaarder, de wond was opengegaan door er over te praten. En daar was het dan gestopt... Op die manier praten, dat lost niets op! Het verleden werd gevoed, het werd zo groot, dat het mijn heden overschaduwde, mijn heden was niet sterk genoeg tegen het onkruid dat mijn verleden werd. Als ik niet uitkeek zou het onkruid uit mijn verleden, de groeiende bloem die gemaakt is om te bloeien op Zijn tijd, gaan verstikken. De weg van herstel Ik heb geleerd hoe ik mijn wonden goed kan verzorgen, iets kan doen om ze te laten genezen. Al moet ik zeggen, genezen was ook eng. Wat als de wond dicht was, er een mooi litteken gekomen was, wie zou ik dan zijn? Wie zou ik zijn zonder die pijn? Het hele proces om te herste