Doorgaan naar hoofdcontent

Zijn passie voor ons!

Vanavond is het er weer, The Passion.
Toen Jezus stierf was er ook een schouwspel..
Hoe hadden wij daar naar gekeken?
Hetzelfde als vanavond?
Het is een prachtig stuk evangelisatie, zeker als ik bedenk dat steeds meer mensen niet weten wat nu Goede Vrijdag is, of Pasen.
En dan zijn er mensen die weten wat er gebeurde, maar nog niet begrijpen waarom heet de dag waarop Jezus gekruisigd werd en stierf nu toch Goede Vrijdag?!

Als je zelf in je hart al weleens Goede Vrijdag en Pasen meegemaakt hebt, dan is het makkelijker.
Dan kijk je anders naar The Passion.
Ik zie meer dan een mooi schouwspel.
Voor mij is Zijn passie zichtbaar, een passie om ons mensen, allemaal, te willen redden.
Het weten en voelen, dat Hij dit onderging voor mij...
Wat een geschenk is er aan ons allemaal geschonken!
Dat Hij aan dat kruis, ook mijn zonde droeg, ook mijn pijn voelde, mijn verdriet als een brok in Zijn keel zat.
Ver voordat ik geboren was....
En dat geld ook voor jou, alles van jou heeft Hij ook gedragen, en van alle mensen op deze wereld.
Alles werd op Hem geladen.
In de hof van Getshemané begon het en vroeg Hij of de beker, die gevuld is met alles van de hele wereld (!), toch misschien voorbij kon gaan..
Hij die zonder zonde is, werd tot zonde gemaakt.
Al die vreselijke dingen, die Hij zo verafschuwd, die Hem zo pijn doen om te zien, werden nu op Hem geladen.
En toch sprak Hij toen al: Uw wil geschiedde.
Hij wilde ons redden, en als het niet anders kon dan deze weg, dan zou Hij deze weg volgen.
De lange weg.
Heel de Via Dolorosa!

Ja ik snap het wel, de Goede Vrijdag.
Want telkens als ik een kruis zie, dan denk ik, daar....daar is Hij voor mij aan gestorven.
Zodat ik bij Hem kan komen.
Dat kruis is geen eindpunt, het is mijn brug!






En ja, aan een brug heb je enkel iets als je die ook ziet, als je erop vertrouwt, als je gelooft, die brug die draagt mij van het ene punt naar het andere.
Deze brug die het kruis vormt, die dood aan de ene zijde mijn vlees en aan de andere zijde mag ik met Hem opstaan.
Pasen vieren!
Dankbaar dat ik met Hem een nieuwe weg mag gaan.
Dat nieuwe leven, daar mogen we nu al mee beginnen.
Hij woont in ons!

Met de Heer begraven en weer opgestaan.
Om met Hem te leven, Christus weg te gaan!
Uit het water van de doop, putten wij geloof en hoop
Dat Gods trouw en liefde blijvend is.
Dat Gods trouw en liefde blijvend is.

(uit het lied: De Doop van Sela)

Ga jij ook kijken vanavond?
Ik hoop en bid dat het niet alleen kijken is, maar ook een meevieren in je hart.
Dat het feest mag zijn, omdat je was gestorven maar nu weer leeft!
Zie het kruis, voel Zijn kracht...

Reacties

Populaire posts van deze blog

Dankbaar in gebrokenheid

Hangt de hoogte van mijn vreugde af van de diepte van mijn dankbaarheid? (Ann Voskamp, Gebroken leven) Uiteindelijk dankte Jezus, brak Hij en deelt Hij zichzelf uit. De gebrokenheid raakte Jezus volledig en Hij zelf laat mij zien waarom de gebrokenheid er is, en welke weg ik ermee kan gaan. Een weg van dankbaarheid (Psalm 50:23). Gebrokenheid waarom? Ik denk dat het woord gebrokenheid altijd een deel van lijden met zich meeneemt. Gebroken, er is iets stuk gegaan, opengescheurd of opengebroken en dat kan veel pijn doen. Hoe kan je verder leven met gebrokenheid? Als je hart verscheurd werd, je toekomst of je droom uit elkaar gespat is? Dan denk ik aan Jezus die op aarde kwam. Weet je waarom Hij kwam? Hij kwam om gebroken te worden! Het bloed uit Zijn wonden red ons! Van nature wil ik lijden voorkomen, of zo snel mogelijk oplossen. Als ik erover nadenk dat Jezus juist hiervoor kwam en er niet voor weg vluchtte, dan word Zijn offer voor mijn leven, nog veel groter! Wij leven i

Gezin om de Bijbel: Waak en bid met mij

In onze gezinstijd om de Bijbel waren we alsnog bezig met gezin zijn, maar ook voor de tweede keer met het kijken naar het lijden van Jezus. Op het moment dat Jezus voelde wat er zou gaan gebeuren. Toen alle spannende dingen dichterbij kwamen nam Hij een hele belangrijke keuze. Een keuze die we mogen gebruiken als een voorbeeld. Een keuze Jezus ging met zijn discipelen naar de hof van Getshemane, daar ging Hij bidden. Petrus, Johannes en Jakobus nam Hij het verste met zich mee de hof in. Hij liet hen daar plaats nemen en zei: Mijn hart breekt van verdriet. Blijf maar hier en waak met mij. Daar ging Jezus om te bidden naar Zijn Vader. Dat was Zijn keuze toen het moeilijk en angstig werd. Wat doen wij? Als het moeilijk is, als we bang zijn? Schreeuwen? Anderen pijn doen? Verstoppen? Koppig zijn? Of opstandig reageren? We mogen ook bidden! Dat zorgt dat we anders naar ons probleem gaan kijken. Want wat gebeurd er als we over onze problemen praten, of in dit geval bidden? Dan

Levenslessen van Noach

Weer een nieuw deel in de serie levenslessen. Vandaag wil ik nadenken over wat wij kunnen leren van het leven van Noach. Dit Bijbelverhaal heeft mij altijd al aangesproken. Want wat is er veel in te vinden. In Genesis 6 beginnen we van Noach te lezen. Nadat God eerst spijt krijgt, spijt dat Hij mensen gemaakt had. En dan die zin: En Hij voelde zich diep gekwetst. Onze God heeft gevoel. De schepping, de aarde, de mensen we gaan Hem aan het hart. En Hij zag hoe alles stuk gemaakt werd en daarom wilde Hij de mensen en al het vee van de aarde weg vagen. Dan zou die ellende stoppen. Totdat Gods oog Noach ziet. Noach alleen vond genade bij de HEER. Les één is eigenlijk dan toch, als God nu rond kijkt, naar hoe wij de wereld stuk maken, vind jij dan genade in Zijn ogen? Hoe vind je genade? Noach was een rechtschapen man, de enige die in zijn tijd een voorbeeldig leven leidde. Maar het dat was niet het belangrijkste. Dit kleine stukje maakt verschil: Hij leefde in nauwe verbondenheid met