Doorgaan naar hoofdcontent

Pijn van gescheiden zijn

Wat heb ik afgelopen jaar veel mogen ontvangen.
Ook veel mogen ontdekken.
Zo vaak kwamen er nieuwe dingen op mijn pad.
Dingen waar ik naar verlangde, maar die tegelijk ook nieuw waren.
Er waren en zijn dingen waar ik strijd ervaar, nog steeds.
Die mij nog kwetsbaar maken.
Maar ik denk dat die blijven.
Vooral merk ik ook dat ik dat niet erg vind.
Het houd mij dichtbij God, het zorgt ervoor dat ik Hem telkens weer nodig heb.
Als ik toch alles kon en alles had, dan had ik Hem niet nodig.
Dan was mijn beeld van God en mijn relatie met Hem heel anders.
Juist door de diepe dalen in mijn leven heb ik mogen leren wie Hij is.
Wie Hij wil zijn, voor mij, maar ook voor jou!

Liefde



Waar er een tijd was na de scheiding dat ik totaal niet bezig was met een nieuwe liefde in mijn leven, kwam er een moment dat ik daar toch weer naar uit ging zien.
Dat ik er om ging bidden en ook dat deel van mijn leven in Zijn handen overgaf.
En daar kwam het, zo op mijn pad, op zo'n bijzondere manier en precies toen het voor ons allebei goed was.
Toen we er aan toe waren!
Wat ben ik er dankbaar voor, dat ik dit mag ervaren.
Geliefd zijn, het was een kwetsbaar deel in mijn leven.
Iets waar ik mee om moest leren gaan.


 :

En nu ik het mag ervaren komt er iets naar boven.
Heel diep in mijn hart, en soms reageer ik vanuit dat punt....
Dan ga ik mezelf beschermen, verdedigen of dan hou ik even de liefde op afstand.
Dan ervaar ik diepe angst om weer in de steek gelaten te worden.
Juist doordat ik mijn hart weer opengesteld heb, doordat ik het weer ervaren kan, komt dit nu weer naar boven.
Die pijn, dat gaat zo diep!
Wat laat scheiding, op welke manier dan ook, diepe sporen achter.
Soms opeens sta ik weer voor zo'n litteken en kijk ik ernaar, en voel ik weer die pijn.
Dan ben ik zo bang, dat het weer, opengescheurd zal worden.
Dat ik weer die gevoelens moet doorstaan.
Want wat was dat een zee aan emoties!
Ik had echt het gevoel alsof alles in stortte, dat ik niets meer over had.
Erger nog, dat mij heel veel afgepakt was (in gevoel).
Ik begon dus niet bij nul maar nog heel ver daar onder.
Het enige wat ik kon was zuchten naar God!
Ja voor mensen leek het alsof ik door ging, dat ik sterk was.
Want ik regelde en deed alles.

Afleiding



Heerlijk juist, want daarmee kon ik mijn gevoel doodleggen.
Door bezig te zijn, te regelen, had ik het gevoel dat ik weer grip kreeg op mijn leven.
Want echt, het was een achtbaan en ik zag wat er allemaal gebeuren moest.
Ik stortte mij, met liefde, op mijn kinderen en op hun welzijn.
Want ook dan hoefde ik niet bezig te zijn met mijn gevoel.
En daarnaast ging ik werken, zoveel, dat ik nog minder tijd had om met mijn gevoel bezig te zijn.
De pijn was namelijk zo groot, juist toen het zo vers nog was, kon ik het niet reguleren.
Ik ging er voorbij, bij vlagen liet ik een beetje gaan, maar veel meer nog stopte ik het weg.
Toch kwam dat moment.
Een grote golf, het overviel mij, schakelde mij uit.
Maar wel op het moment dat het kon, en ik kon door deze golf van pijn heen op een manier die toch wel heel bijzonder was.
Ook al gebeurde er toen heel veel moois, juist toen ik zoveel pijn en verdriet had.
Is er toch in mij verzet om nog weer dat gevoel te moeten ervaren.


Verwond







Als twee harten samen gaan, en je scheurt die los, geloof mij dan geeft dat bij beide harten schade.
En als er een stukje van je hart afsterft, of als daar een diepe wond zit omdat het lostrekken zo hardhandig, zo onverwachts ging, dan ga je overleven maar tegelijk komt er dan zoveel op je af.
Het kost tijd om dat te laten herstellen.
En littekens, ze zullen er blijven.
Kwetsbare plekken, die laten zien welke strijd je doorstaan heb.
Mijn hart, er zitten flinke littekens in, en soms trekken die nog.
Ondanks dat ik weet dat mijn hart kwetsbaar is, wil ik er geen muur meer omheen bouwen.
Want dan zou ik zoveel moois missen.
Toch is daar op onverwachtse momenten dat overweldigende gevoel, dat mij onderuit haalt.
Pijn voor een herhaling.
Heel lang begreep ik niet waarom ik reageerde zoals ik soms deed.
Dat ik op een andere manier ging communiceren, of omging met mensen die mij lief zijn.
Tot gisteren ik het opeens inzag.
En ik dat ook direct bespreekbaar maakte, na een hele diepe, maar genezende huilbui.



Uniek



Toch wil ik niet op dat punt blijven hangen en wil ik mezelf ook laten weten.
Ja er zijn littekens.
En achter die littekens zit een verhaal.
Toch ben ik meer dan alleen die delen, en bestaat mijn leven uit veel meer dan alleen die pijn momenten.
De boodschap van mijn littekens is toch ook zeker:

Je hebt het nog steeds overleeft!
Ze hebben mij gemaakt tot wie ik nu ben.
En ze mogen er zijn...




Reacties

  1. De littekens zullen blijven ook als je een nieuwe partner zult vinden. Het feit dat je zo dichtbij God leeft is wel heel mooi. Dank voor het delen van je verhaal, veel is herkenbaar voor mij.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Precies Eveline, ik heb nu een hele lieve vriend, toch zijn de littekens er nog. En soms spelen ze op.

      Ik denk dat iedereen zo zijn/haar littekens oploopt in dit leven, sterkte bij dat wat jij herkent!

      En bedankt voor je compliment, kwetsbaar durven zijn, maar vooral mezelf zijn op mijn blog.

      Verwijderen
  2. Ik vind het ook een heel mooi verhaal. Niet herkenbaar voor mij, maar vast en zeker voor andere mensen. Als het goed is deel ik de link ook op mijn blog komende zondag (Sip Sip Hooray)

    Ik denk dat schrijven op een blog ook bij het verwerkingsproces hoort.En je helpt er niet alleen jezelf, maar ook anderen mee. Zeker blijven schrijven!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Vergeten aan te vinken dat ik een melding wil, dus ik reageer gewoon nog eens kort :-)

      Verwijderen
    2. Dank je wel voor je reacties Evie. Wat leuk dat je mijn blog voor je Sip Sip Hooray pagina wilt gebruiken! Ik zie dat als een compliment.

      Inderdaad, ik merk dat het goed is om te schrijven, maar ook om het te delen. Ik hoop inderdaad ook echt dat mensen hier iets aan hebben. Door welke scheiding dan ook, er is niet alleen pijn bij scheiding van man en vrouw die gehuwd zijn, er is zoveel meer scheiding.

      Hahaha ik vergeet dat ook weleens, maar het is gelukt ;)

      Verwijderen
  3. Wauw wat heb jij je kwetsbaar opgesteld met deze blog. Mooi om te lezen dat je zo dicht bij God mag leven. Mooi he, als Hij ons wil Helen. Ook al blijven de littekens en zal er altijd pijn blijven. Hij wil in je pijn dicht bij Hem zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je voor je reactie Johanneke! Ik zou heel eerlijk, niet weten hoe ik dit deel van mijn leven door had gekomen zonder God aan mijn zijde.... Het is echt heel diep geweest, dus misschien krijgt deze kwetsbare blog nog wel een vervolg met hoe dat zich uitte.

      Dankbaar dat Hij mij wil herstellen, in mijn zelf beeld, mijn waarde, maar ook door zijn liefde waarmee Hij mijn wonden verzorgt. Soms voelt het ook, alsof we samen de pijn geleden hebben. Dan voel ik ook Zijn verdriet erom. Zo bijzonder!

      Verwijderen
  4. Wauw wat heb jij je kwetsbaar opgesteld met deze blog. Mooi om te lezen dat je zo dicht bij God mag leven. Mooi he, als Hij ons wil Helen. Ook al blijven de littekens en zal er altijd pijn blijven. Hij wil in je pijn dicht bij Hem zijn.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Ervaringen van God in mijn leven

Als ik denk aan God ervaren? Dan voel ik mij rijk... Gouden tip Ik heb op heel veel momenten in mijn leven God mogen ervaren. Iedere keer weer raakte het mij en het heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. In mijn leven heb ik veel moeilijke dingen meegemaakt. Dat is waarom iemand mij ooit een geweldige tip gaf: Schrijf de ontmoetingen en ervaringen met God op! Want ja, moeilijkheden zullen blijven komen. Doordat ik zoveel mooie momenten met God mocht ervaren en opschrijven, had ik iets tastbaars voor als het tegen zat. Als ik dan mijn notitieboek erbij pakte waarin ik deze momenten had opgeschreven, dan lukte het mij om mijn focus te veranderen. Ik kon kijken naar God en Zijn werk in mijn leven. Daardoor zakte alle angst en alle zorgen. Want het liet mij zien: God is erbij in jouw leven. Altijd! God in de diepte van mijn leven Al jong mocht ik God voor het eerst ervaren. Op een dieptepunt in mijn geloofsleven. Ik was twaalf jaar, en had toen al zó'n drie

Geef je verleden over

Heel vaak hoor ik mensen praten met elkaar. Er word gesproken over het verleden. Zelf doe en deed ik dat ook heel veel. Maar telkens kom ik er achter dat als ik dat gedaan heb, dat ik iets voed. Mijn verleden werd er alleen maar groter door, de last voelde zwaarder, de wond was opengegaan door er over te praten. En daar was het dan gestopt... Op die manier praten, dat lost niets op! Het verleden werd gevoed, het werd zo groot, dat het mijn heden overschaduwde, mijn heden was niet sterk genoeg tegen het onkruid dat mijn verleden werd. Als ik niet uitkeek zou het onkruid uit mijn verleden, de groeiende bloem die gemaakt is om te bloeien op Zijn tijd, gaan verstikken. De weg van herstel Ik heb geleerd hoe ik mijn wonden goed kan verzorgen, iets kan doen om ze te laten genezen. Al moet ik zeggen, genezen was ook eng. Wat als de wond dicht was, er een mooi litteken gekomen was, wie zou ik dan zijn? Wie zou ik zijn zonder die pijn? Het hele proces om te herste

God zorgt voor mij!

Vertrouw op God Hij zorgt voor je! Dit staat op een kaartje dat ik al een paar weken geleden mocht ontvangen. Dit kaartje heb ik bij de foto van mijn moeder gezet. Als bemoediging, maar ook als reminder aan beloften die God gedaan heeft. Wat ik merkte is dat ik heel snel achter deze quote het volgende zeg: Als ik. Hier wat voorbeelden van wat ik bedoel: Als ik maar bid Als ik maar Bijbel lees Als ik Hem vraag Als ik Gisteren kreeg ik een inzicht dat ik met jullie wil delen. Ik las deze Bijbeltekst: Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van mij, zal het behouden. Mattheüs 16:25 Het gaat niet om mijn ik, het gaat niet om wat ik doe. Pasen 2018 leerde mij: Het gaat om wat God doet, om wat Jezus heeft gedaan! Mijn ik, of in deze situatie als ik.... Het maakt God alleen maar kleiner. Zolang ik denk, geloof of mezelf voorhou dat ik iets van God heb ontvangen door mijn ik, dan maak ik mijn ik te groot. Er is niets wat ik