Doorgaan naar hoofdcontent

Moeder momentje

De kindjes hebben nu anderhalve week vakantie erop zitten.
Wat gaat het eigenlijk al snel!
Aan de ene kant voelt dat misschien ook zo omdat ik nu nog een makkie heb.
Want ik werk zelf nu nog, dus ze zijn dan bij mijn vriend, zusje of lieve vriendinnen.
Maar de tijd die we hebben genieten we!
We hebben al leuke dingen ondernomen.
De uitjes tot nu toe:

* Rapport cadeautjes uitzoeken
* Blijdorp (met gezinsjaarabbo)
*Logeren bij hun tante
*Met een vriendin van mij een dagje naar het strandje in onze woonplaats
* Renske en ik naar de kapper, een echt meiden uitje
* Met z'n zevenen uit eten geweest wat echt zo leuk was!
* Richard en mijn vriend naar natuurhistorisch museum




* Naar de bioscoop met hun tante




Wat is het ook gaaf te horen hoe goed ze het allebei doen.
Opeens merk ik: wat worden ze nu echt super groot.
Dat zijn van die momenten, dat het mij opeens opvalt.
Ooit schreef ik over mijn schatjes bijvoorbeeld dat eten best een moeilijk iets was.
In die tijd kreeg ik veel reacties, dat gaat vanzelf over.
Toen dacht ik, ja ja dat zal best maar nu dan?
En nu ik dit schrijf?
Moet ik zeggen dat ze eigenlijk alles (durven) eten en dat het zo gezellig is aan tafel.
Wat is dat heerlijk!

Daarnaast kreeg ik vandaag weer zoiets moois te horen.
Ze zijn zo echt broer en zus die twee.
Heerlijk om te zien hoe ze samen spelen of elkaar dwars liggen.
Ze zijn er voor elkaar, maar kunnen ook echt zichzelf zijn bij elkaar.
Dat vind ik mooi om te zien.
Wat is het heerlijk om te mogen zeggen dat ik hun moeder ben.
Dat ze het zo goed doen!
Het doet mij beseffen dat ik zo ontzettend rijk ben.
Nog anderhalve week werken, dan heb ik nog meer tijd om te genieten.
Wat is dit gevoel heerlijk!
Mijn kanjers....


Reacties

  1. Wat een gezellig stukje dit. Vooral die laatste foto vind ik super, de manier waarop ze naar mekaar kijken:)!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja die is zo mooi! Je ziet dat ze trots zijn op elkaar en van elkaar houden. Heerlijk om te zien als mama!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Ervaringen van God in mijn leven

Als ik denk aan God ervaren? Dan voel ik mij rijk... Gouden tip Ik heb op heel veel momenten in mijn leven God mogen ervaren. Iedere keer weer raakte het mij en het heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. In mijn leven heb ik veel moeilijke dingen meegemaakt. Dat is waarom iemand mij ooit een geweldige tip gaf: Schrijf de ontmoetingen en ervaringen met God op! Want ja, moeilijkheden zullen blijven komen. Doordat ik zoveel mooie momenten met God mocht ervaren en opschrijven, had ik iets tastbaars voor als het tegen zat. Als ik dan mijn notitieboek erbij pakte waarin ik deze momenten had opgeschreven, dan lukte het mij om mijn focus te veranderen. Ik kon kijken naar God en Zijn werk in mijn leven. Daardoor zakte alle angst en alle zorgen. Want het liet mij zien: God is erbij in jouw leven. Altijd! God in de diepte van mijn leven Al jong mocht ik God voor het eerst ervaren. Op een dieptepunt in mijn geloofsleven. Ik was twaalf jaar, en had toen al zó'n drie

God voert de strijd voor mij!

Ik heb de goede strijd gestreden. Ik heb de loop tot een einde gebracht. Ik heb het geloof behouden. ( 2 Timotheus 4:7) Afgelopen weken heb ik strijd ervaren. Hierover schreef ik al eerder, licht en luchtig , het maakte mij zo moe. Alsof het mij verlamde. Het was geen strijd tegen andere mensen. Heel eerlijk? Het was meer een innerlijke strijd tegen mezelf. Dat ik een strijd ervaar in mijn denken heb ik al vaker gedeeld op deze blog. Ook in de link die ik nu deel lees je hier iets over. Die strijd maakte dat er een soort mist in mijn hoofd aanwezig was. Hoe leuk het ook is in mijn leven, ik zat met dingen in mijn hoofd die het zwaar maakte om te genieten, om rust te ervaren. Totdat ik twee geleden de Bijbeltekst in 2 Timotheus las. Nieuw inzicht Ik strijd tegen mezelf. Het is niet alleen strijd in mijn denken, maar ook strijd om te mogen zijn. Heel vaak schoof ik mezelf opzij. Zo wrong ik mij voor alles en iedereen in bochten. Zonder iets te zeggen. Dit gaf moeite en gedoe bij

Geef je verleden over

Heel vaak hoor ik mensen praten met elkaar. Er word gesproken over het verleden. Zelf doe en deed ik dat ook heel veel. Maar telkens kom ik er achter dat als ik dat gedaan heb, dat ik iets voed. Mijn verleden werd er alleen maar groter door, de last voelde zwaarder, de wond was opengegaan door er over te praten. En daar was het dan gestopt... Op die manier praten, dat lost niets op! Het verleden werd gevoed, het werd zo groot, dat het mijn heden overschaduwde, mijn heden was niet sterk genoeg tegen het onkruid dat mijn verleden werd. Als ik niet uitkeek zou het onkruid uit mijn verleden, de groeiende bloem die gemaakt is om te bloeien op Zijn tijd, gaan verstikken. De weg van herstel Ik heb geleerd hoe ik mijn wonden goed kan verzorgen, iets kan doen om ze te laten genezen. Al moet ik zeggen, genezen was ook eng. Wat als de wond dicht was, er een mooi litteken gekomen was, wie zou ik dan zijn? Wie zou ik zijn zonder die pijn? Het hele proces om te herste