Doorgaan naar hoofdcontent

Omgaan met kwetsbaarheid

In Juli schreef ik een blog over diep verdriet, je kan het lezen via volgende klikbare link: Omgaan met diep verdriet
Daar wil ik even op verder.
Afgelopen tijd spreek ik veel mensen, luister ik vooral veel naar mensen die te maken hebben met een groot lijden, pijn en verdriet en verwerken van nare ofwel traumatische gebeurtenissen.
Stuk voor stuk mensen die ontzettend dapper zijn.
Dapper door keer op keer over hun muur te laten kijken naar hun pijn.
Ze durven mij mee te nemen naar een plekje in hun hart waar het nog donker is, of waar ze erg bang en eenzaam waren.
Een plek, waar ze zichzelf niet veilig voelen, maar toch, toch nemen ze mij mee daar naar toe.
Dat vind ik bijzonder, maar dat is vooral heel kwetsbaar.
Het vertrouwen dat iemand daarmee geeft, daar moet heel voorzichtig mee omgegaan worden.
Juist een hart dat verwond is, is zo kwetsbaar.
Ik vind het mooi om op deze manier contact met mensen te hebben.
Hen te mogen laten voelen, ja ik ben meegegaan naar die plek, maar ik zal je er niet door loslaten.
Je bent door wat je liet zien niet minder, maar juist meer geworden.
Hierdoor kan je groeien.
Ja ik wil je opbouwen, en respecteer jouw wonden, maar ook jouw 'zijn' als mens.
Maar vooral zal ik respecteren hoe jij hiermee omgaat.

Kwetsbaarheid een belangrijk thema.
Durf jij te zijn wie je bent?
Hoe jij je werkelijk voelt?
Heel vaak hoor ik dat mensen eindelijk durven te 'zijn', maar dat ze dan juist geraakt worden.
Want als je jezelf niet bent, dan raken opmerkingen of gebeurtenissen je sowieso al minder.
Maar vooral, de wereld is niet meer zo eigen, staat niet meer zo open voor wie je bent.
Je moet maar mee in het ideaal beeld, of de normen en waarden binnen je groep.
Voor alles wat gebeurd staat ondertussen een bepaalde tijd.
Verwerken, rouwen?
Waarom doe je niet gewoon blij?
Ja zelfs in kerken word dit wel verteld tegen elkaar, als gemeenteleden.
Pijnlijk en kwetsend....
Ja er staat dat we om alles verheugd mogen zijn in God.
In God verheugd zijn, dat is onze zielstaat als we Zijn kind mogen zijn.
Maar het is niet altijd de staat van ons hart.
We leven nog in een gebroken wereld.
Ons hart, het is gebroken, word gebroken of zal gebroken gaan worden.
En dan, weet dan:

Je mag altijd je verdriet bij God neerleggen.


Zalig zijn zij die treuren (om de gebrokenheid van deze wereld/ de zonde/ de ongerechtigheid) want zij zullen getroost worden.
Er mag ruimte zijn voor jouw verdriet.
Zolang als je verdriet ook duurt.
Soms menen we dat in de fase van verdriet, rouw of verwerking er meer onder zit.
Of dat de persoon die er onder te lijden heeft, er anders mee om zou moeten gaan.
Het duurt toch wel lang, of de reactie is toch wel erg slachtofferig volgens velen.
Of anders nog het gedrag in deze periode is er vaak één van aantrekken (hulp nodig hebben) en toch weer afstoten.
En dat word neer gelegd bij de persoon die al lijdt.
Die het zwaar heeft, die in een proces zit.
Maar vooral iemand die kwetsbaar is geweest, zichzelf heeft laten zien.
Het hart heeft bloot gegeven.
Weet je hoe kwetsbaar dit hart is?
Dat wat gewond is, kan dieper verwond worden door uitspraken, of reacties hierop.

Laten we niet te snel komen met meningen, conclusies of kritiek naar deze mensen.
Iemand die kwetsbaar durft te zijn, roept om zachtmoedigheid.
Durf jij moedig te zijn?
Om ondanks wat dat wat diegene die kwetsbaar is, verteld of doet, toch zacht te blijven?
Laten we komen zoals Jezus naar ons toe kwam.
Met liefde, openheid en bewogenheid.
Maar vooral met zachtmoedigheid.
Ondanks alle pijn die ik Hem persoonlijk heb aangedaan, of die de hele wereld Hem aandeed.
Ja ondanks dat, is Hij zachtmoedig en liefdevol voor mij.
Wanneer Hij kwam, opende mensen hun harten, en gaven ze Hem daarmee ruimte om hun hart, en daardoor hun hele leven te veranderen.
Laten we alsjeblieft deze mensen bij God brengen.
Daar zijn ze veilig.
En laten we onze oordelen achterwege laten.
Het oordeel van God is zo anders, zoveel groter dan wij ooit kunnen bedenken.
Bedenk:


Wat er ook gebeurd, hoe iemand ook doet, hij/zij is kostbaar in Gods ogen.


It just happens.:

Laten we zo met verwondde mensen omgaan.

Als kostbare schatten!

Een zegenbede (van st Patrick) voor hen die gewond en/of gebroken zijn, dat het je mag bemoedigen om te weten dat Hij bij je is:

De Heer zij vóór u, om u de juiste weg te wijzen.
De Heer zij áchter u, om u in de armen te sluiten en om u te beschermen voor gevaar.
De Heer zij ónder u, om u op te vangen als u dreigt te vallen.
De Heer zij ín u, om u te troosten wanneer u verdriet hebt.
De Heer zij óm u héén, als een beschermende muur, als anderen over u heen vallen.
De Heer zij bóven u, om u te zegenen.
Zó zegene u de almachtige God,- vandaag, morgen, en tot in eeuwigheid. Amen.

Reacties

  1. Mooi geschreven over de gebrokenheid en Gods aanwezig zijn in onze kwetsbaarheid. Thanks. Geweldig hè, die zegenbede!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja die zegenbede sprak onze dominee een keer uit. En vond dit zo'n mooie voor mensen die met gebrokenheid leven... Heerlijk om te weten dat waar we ook zijn, Hij erbij is!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mooi dat die mensen jou hun verhaal toevertrouwen!
    Jezelf zijn is voor veel mensen lastig, ook in de kerk. Is het ook voor mij lang geweest, maar het gaat steeds beter.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Mooi blog Petrina. Ik ben het met je eens en toch.. voorbeeld: Ik had een lieve vriendin die ik ontmoette in een rouwperiode van haar leven. Jarenlang steunde ik haar. In het begin was zij ook lief voor mij. Zij kwam echter steeds vaster te zitten in haar verdriet. De gesprekken draaiden steeds meer alleen om haar en ik kon mijn verhaal niet meer kwijt. Wanneer ik iets zei, was het bij haar altijd 'erger'. Ik leverde in tot ik knapte. Een vastgelopen rouwproces is heel erg. Ik wens het niemand toe...ook de omgeving niet. Heb haar in gedachten aan de Heer, die zij niet kent gegeven. Soms kan je iemand niet helpen hoe graag je ook wil.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Ervaringen van God in mijn leven

Als ik denk aan God ervaren? Dan voel ik mij rijk... Gouden tip Ik heb op heel veel momenten in mijn leven God mogen ervaren. Iedere keer weer raakte het mij en het heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. In mijn leven heb ik veel moeilijke dingen meegemaakt. Dat is waarom iemand mij ooit een geweldige tip gaf: Schrijf de ontmoetingen en ervaringen met God op! Want ja, moeilijkheden zullen blijven komen. Doordat ik zoveel mooie momenten met God mocht ervaren en opschrijven, had ik iets tastbaars voor als het tegen zat. Als ik dan mijn notitieboek erbij pakte waarin ik deze momenten had opgeschreven, dan lukte het mij om mijn focus te veranderen. Ik kon kijken naar God en Zijn werk in mijn leven. Daardoor zakte alle angst en alle zorgen. Want het liet mij zien: God is erbij in jouw leven. Altijd! God in de diepte van mijn leven Al jong mocht ik God voor het eerst ervaren. Op een dieptepunt in mijn geloofsleven. Ik was twaalf jaar, en had toen al zó'n drie

God zorgt voor mij!

Vertrouw op God Hij zorgt voor je! Dit staat op een kaartje dat ik al een paar weken geleden mocht ontvangen. Dit kaartje heb ik bij de foto van mijn moeder gezet. Als bemoediging, maar ook als reminder aan beloften die God gedaan heeft. Wat ik merkte is dat ik heel snel achter deze quote het volgende zeg: Als ik. Hier wat voorbeelden van wat ik bedoel: Als ik maar bid Als ik maar Bijbel lees Als ik Hem vraag Als ik Gisteren kreeg ik een inzicht dat ik met jullie wil delen. Ik las deze Bijbeltekst: Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van mij, zal het behouden. Mattheüs 16:25 Het gaat niet om mijn ik, het gaat niet om wat ik doe. Pasen 2018 leerde mij: Het gaat om wat God doet, om wat Jezus heeft gedaan! Mijn ik, of in deze situatie als ik.... Het maakt God alleen maar kleiner. Zolang ik denk, geloof of mezelf voorhou dat ik iets van God heb ontvangen door mijn ik, dan maak ik mijn ik te groot. Er is niets wat ik

God voert de strijd voor mij!

Ik heb de goede strijd gestreden. Ik heb de loop tot een einde gebracht. Ik heb het geloof behouden. ( 2 Timotheus 4:7) Afgelopen weken heb ik strijd ervaren. Hierover schreef ik al eerder, licht en luchtig , het maakte mij zo moe. Alsof het mij verlamde. Het was geen strijd tegen andere mensen. Heel eerlijk? Het was meer een innerlijke strijd tegen mezelf. Dat ik een strijd ervaar in mijn denken heb ik al vaker gedeeld op deze blog. Ook in de link die ik nu deel lees je hier iets over. Die strijd maakte dat er een soort mist in mijn hoofd aanwezig was. Hoe leuk het ook is in mijn leven, ik zat met dingen in mijn hoofd die het zwaar maakte om te genieten, om rust te ervaren. Totdat ik twee geleden de Bijbeltekst in 2 Timotheus las. Nieuw inzicht Ik strijd tegen mezelf. Het is niet alleen strijd in mijn denken, maar ook strijd om te mogen zijn. Heel vaak schoof ik mezelf opzij. Zo wrong ik mij voor alles en iedereen in bochten. Zonder iets te zeggen. Dit gaf moeite en gedoe bij