Doorgaan naar hoofdcontent

Geliefd kind van God (2)

Vorige week ben ik begonnen met schrijven over hoe God in mijn leven begonnen is. Je kan dit vinden door de volgende klikbare link: Geliefd kind van God. Ik schrijf daar over een bijzondere, maar voor mij echt wonderlijk ingrijpen van God. Dit maakte heel veel indruk op mij.  Maar heel eerlijk moet ik bekennen, God werd niet direct anders voor mij, en ook mijn beeld van geloven was nog niet gelijk veranderd. Wat ik vorige week schreef was een begin. Deze week wil ik daarmee verder.  Wezenlijk veranderde er niet zo veel nadat God liet zien dat het kwade te overwinnen was. In de jaren erna, eigenlijk mijn hele puberteit, ben ik informatie gaan verzamelen. Vooral Bijbelkennis en kennis van God, maar daarnaast kennis van mensen en hoe die allemaal bij elkaar gecombineerd konden worden. Want is dat juist niet heel vaak het punt waar het mis gaat?!

De wereld in


Ik zat op de middelbare school, een reformatorische school, voor vele zal deze school nog wel als streng gezien worden. Maar voor mij was dit al een verademing. In de kleine kring waar ik daarvoor leefde, een dorp waar iedereen elkaar kent, op een school met wel meer kinderen uit de Oud Gereformeerde Gemeente of de Gereformeerde Gemeente, leerde ik eigenlijk nooit hoe ik nou Zijn woord moest toepassen. Nu zie ik dat ik dat pas echt ging leren, toen ik steeds een stapje verder uit het beschermde wereldje kwam. Op de middelbare school kwam ik erachter hoe erg ik bezig was met dat wat ik geleerd had als enige waarheid te zien. Zo liep ik eigenlijk de hele dag te oordelen over mezelf, maar ook over andere mensen. Via de middelbare school kwam ik eigenlijk heel stapsgewijs de wereld in. Daar werd mijn cirkel iets groter, leerde ik nieuwe dingen over dezelfde Bijbel, over dezelfde God. Als puber wist ik het nog niet altijd helemaal goed te plaatsen, maar ik nam het wel mee. Ik was er al wel achter dat zoals in onze gemeente omgegaan werd met geloof en vooral hoe geloof werd toegepast naar elkaar, niet Gods bedoeling waren. Nu mijn wereld een stukje uitgebreid werd, mocht ik zien hoe het ook kon. Om mij heen zag ik dingen gebeuren, ik zat in Rotterdam op school, nog steeds een 'refo' school, maar buiten de school werd toch veel meer zichtbaar van de wereld. Klasgenootjes die naar de bios gingen, of gingen stappen. Make up gebruikte en/of haren verfde maar ook de muziek die er geluisterd werd. Ik kwam in nieuwe gezinnen, nieuwe plaatsen. Gezinnen waar het anders ging als thuis. Dat maakte mijn horizon breder en gaf ruimte voor ontwikkeling. De vakken ethiek en maatschappij leer hielpen mij hierbij ook. Als een rups nam ik alle informatie, alle nieuwe indrukken op. Om te zien hoe het bij andere mensen ging, om te leren en te groeien. Al bleef ik mij aan de regels houden, en deed ik niet mee met alles wat mensen om mij heen deden. Zo kon ik zien welke effecten de dingen die een mens doet, allemaal kunnen hebben. Deze fase was voor mij een enorme ontwikkel periode. Een periode met heel veel nieuwe dingen in mijn leven. Waarvan ik toen niet eens bewust was hoe belangrijk dit voor later zou zijn.


Twijfelen en zoeken


Een periode waarin ik het anders wilde gaan doen als mijn ouders. Ach welke puber kent het niet. Maar hoe zit het dan, en wat is dan wel Gods bedoeling? Een tijd van leren maar vooral ook een tijd van twijfels, een periode van zoeken naar eigen antwoorden. Die waren pas te vinden toen ik oude los durfde te laten. Het was een fase die een basis legde om inplaats van te geloven wat mijn ouders vonden een eigen geloof te gaan vinden. Het proces begon toen mijn wereld iets groter werd. Maar gelukkig niet teveel. Dit was wat ik nodig had. Want rond deze leeftijd veranderde er in mijn gezinssituatie al zoveel. Doordat mijn moeder toen psychisch ziek werd. Er werd er al zoveel onzeker. Voor mij was het fijn om vanuit een veilige omgeving op zoek te gaan. Mij houdend aan de regels van mijn ouders zo goed als ik kon. Als ik nu terug kijk was ik misschien ook wel bijzonder in mijn klas. Ik leerde, haalde goede cijfers, deed niet aan alles mee. Het was een vreemde tijd, alsof ik er nergens bij hoorde. Voelde mij niet passen in het geloof van mijn ouders, maar voelde mij ook niet passen bij mijn leeftijdsgenoten. Ik was anders, voelde mij een vreemde eend in de bijt. Eigenlijk wist ik nooit goed waardoor. Nu weet ik, wat ik meemaakte op mijn 12de, was zo anders, zo wonderlijk.  Maar weinig hebben op die leeftijd al zoveel ervaren, in gezin en/of in geloof. 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Gezin om de Bijbel: Waak en bid met mij

In onze gezinstijd om de Bijbel waren we alsnog bezig met gezin zijn, maar ook voor de tweede keer met het kijken naar het lijden van Jezus. Op het moment dat Jezus voelde wat er zou gaan gebeuren. Toen alle spannende dingen dichterbij kwamen nam Hij een hele belangrijke keuze. Een keuze die we mogen gebruiken als een voorbeeld. Een keuze Jezus ging met zijn discipelen naar de hof van Getshemane, daar ging Hij bidden. Petrus, Johannes en Jakobus nam Hij het verste met zich mee de hof in. Hij liet hen daar plaats nemen en zei: Mijn hart breekt van verdriet. Blijf maar hier en waak met mij. Daar ging Jezus om te bidden naar Zijn Vader. Dat was Zijn keuze toen het moeilijk en angstig werd. Wat doen wij? Als het moeilijk is, als we bang zijn? Schreeuwen? Anderen pijn doen? Verstoppen? Koppig zijn? Of opstandig reageren? We mogen ook bidden! Dat zorgt dat we anders naar ons probleem gaan kijken. Want wat gebeurd er als we over onze problemen praten, of in dit geval bidden? Dan

Ervaringen van God in mijn leven

Als ik denk aan God ervaren? Dan voel ik mij rijk... Gouden tip Ik heb op heel veel momenten in mijn leven God mogen ervaren. Iedere keer weer raakte het mij en het heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. In mijn leven heb ik veel moeilijke dingen meegemaakt. Dat is waarom iemand mij ooit een geweldige tip gaf: Schrijf de ontmoetingen en ervaringen met God op! Want ja, moeilijkheden zullen blijven komen. Doordat ik zoveel mooie momenten met God mocht ervaren en opschrijven, had ik iets tastbaars voor als het tegen zat. Als ik dan mijn notitieboek erbij pakte waarin ik deze momenten had opgeschreven, dan lukte het mij om mijn focus te veranderen. Ik kon kijken naar God en Zijn werk in mijn leven. Daardoor zakte alle angst en alle zorgen. Want het liet mij zien: God is erbij in jouw leven. Altijd! God in de diepte van mijn leven Al jong mocht ik God voor het eerst ervaren. Op een dieptepunt in mijn geloofsleven. Ik was twaalf jaar, en had toen al zó'n drie

Levensles van Jozef

I edereen kent het, tegenslag. Er is niet voor niets de spreuk:  elk huis heeft z'n eigen kruis.  In dit aardse leven lopen we allemaal tegen dingen aan die pijn doen, die je verdrietig of bang maken. En dan moet ik denken aan Jozef, geliefd met een bijzondere liefde door zijn vader Jakob, zijn broers bemerkte dat en voelde het onrecht en gingen vanuit dat gevoel met hem om. Jozef's eerste ervaring met tegenslag Ze kregen de kans in hun schoot geworpen toen ze de 'dromenkoning' Jozef aan zagen lopen, 17 jaar was hij, ze beraamde onder elkaar een plan om hem om het leven te brengen, kom laten we hem doden en hem in deze put werpen. Dan zullen we eens zien wat er van zijn dromen terecht zal komen. De broer van Jozef, Ruben, probeerde zijn broertje te redden, er mocht geen bloed vloeien maar gooi hem gewoon levend in de put. Hij wilde zo Jozef redden en weer terug naar zijn vader brengen. Daar lag Jozef in de put. Een lege put en zijn broers gingen lekker zitten eten.