Levenslessen van Abraham (3)

In deze blog veranderd Abram's ( wat betekend: de vader is barmhartig) naar Abraham ( wat betekend: vader van een menigte van volken). Bijzonder zo'n naam wisseling. In het verhaal van Abram/Abraham is het ook weer zo mooi hoe de nieuwe naam past, bij het nieuwe leven wat God beloofd. God sluit een verbond met Abraham, Hij kiest hem uit en verbind zich voor eeuwig aan Abraham. Als een bruidegom kiest Hij voor Abram, en door de eeuwige verbintenis veranderd God de naam van hem.  want Hij sluit niet alleen een verbond met Abraham zelf, maar ook met alle komende generaties. Wat een bijzondere God is dat. Hij kiest wat nog niet geboren is, wat nog niet bestaat en wat Hij beloofd dat doet Hij ook. Als bewijs dat jij bij het verbond hoort, en jouw hele volk, moet je een teken gebruiken. Een onderscheiding van alle andere volken.

Verbond teken

Een teken gaf God waarbij het zichtbaar maakte, dat als je bij Hem wilt horen er bloed moet vloeien. Voor het de reden waarom dit nodig is, dat er bloed vloeit, moeten we terug naar de zondeval. De mens zondigde, daarmee kwam er een duisternis tussen God en de mensen. God zocht de mensen wel, maar het kwade, het duister omringde hen. De mens schaamde zich en daarom  gingen ze zich verstoppen. Maar God stopte niet met zoeken! Waar ben je? Zo klonk de stem van de mens. Ze brachten licht in het duister door te vertellen aan God wat er gebeurd was. Dat ze zich nu schaamde. Hun schaamte moest verteld worden. Dat bracht licht, maar de scheiding bleef. Tussen de mens en God was een kloof gekomen. Als een ruis in de communicatie! De mens had zijn/haar schaamte bedekt met bladeren uit de hof, maar God zelf ging hun schaamte toedekken. Dit deed Hij met dierenhuiden. Voor die dierenhuiden had bloed gevloeid. Het bloed van een dier, inplaats van het bloed van de mens. Jaren later is het nu, en er komt nu een verbondsteken. Bij dit teken moet ook bloed vloeien. Net als bij een huwelijk in reinheid verbonden, zoals eerder gezien veranderde God de naam van Abram, maar ook moest er bloed vloeien. Daarmee verbind je jezelf aan God. Maar daarmee maakte je ook een verschil met alle andere volken. Toen al was er zedeloosheid, schokkende seksuele gebeurtenissen. Maar telkens wanneer een afstammeling van Abraham seks zou gaan hebben, zou hij herinnert worden aan dit verbond. Dan zou het teken zichtbaar worden. God wil dat we anders leven dan de wereld. Dit is ook precies waarom God ook de naam van Sara aanpast. Sara betekend vorstin/prinses, dat is algemeen. Nee God veranderd haar naam naar: Saraï en dat betekend Mijn vorstin/prinses. Ook voor het verbond met ons nu is er bloed gevloeid. Jezus stierf zodat wij kunnen leven. Zijn bloed vloeide en is er ook voor jou!

God deelt met Abraham

De Heer was opnieuw aan Abraham verschenen en beloofde nogmaals dat hij een zoon zou krijgen. Saraï moest in zichzelf lachen. Zou de liefde dan nog voor mij weggelegd zijn? Dat denkt ze in haar zelf. God ziet dat en bevestigd nogmaals dat Hij terug zal komen en dat zij dan een zoon zal hebben. Wanneer de Heer zijn blik op Sodom laat rusten besluit Hij te delen met Abraham. Ze waren verbonden met elkaar, God laat zien hoe dat inhoud krijgt. Wanneer je aan elkaar verbonden bent, dan kan je delen. Als ik dan de reactie van Abraham lees, dan is het ook veilig om te delen. Om echt met je hart met God in gesprek te gaan en Hem jouw vragen voor te leggen. Onze God is een geduldige God, die ook met jouw wilt delen. Laat je hart spreken en wees niet bang. Abraham deed het ook, en hoe! Meerdere keren vraagt Abraham of God de stad vergeving zou kunnen schenken wanneer er voldoende rechtvaardige gevonden zullen worden. De Heer luistert naar hem en ging verder, en Abraham keerde terug naar zijn woonplaats. Uiteindelijk red God Lot en zijn familie door het openhartige vragen van Abraham. 

Ontvangen en klaar om terug te geven

Toen Abraham honderd jaar oud was, kreeg hij dan toch zijn, al zolang beloofde zoon! Wat had hij lang moeten wachten, jaren en jarenlang hoorde hij telkens weer de belofte maar stond hij met lege handen. Maar daar is hij dan, zijn zoon Isaak. Jaren later riep God Abraham weer, Hij vroeg of Abraham zijn zoon, de enige van wie hij zoveel houdt, Isaak wilde roepen en samen met hem wilde gaan naar het gebied waarin de Moria ligt. Daar moet je jouw zoon offeren op een berg die ik je wijzen zal. Abraham gehoorzaamde, hij ging op reis met zijn zoon. Zou jij het gaan doen? Zolang wachten, eindelijk een kind ontvangen en dan het kostbaarste wat je hebt meenemen, naar een onbekende plek, om hem daar te offeren? Drie dagen reizen verder zag Abraham de plek die God bedoelde, daarom liet hij zijn knechten achter. Abraham ging alleen verder reizen samen met Isaak.  Zijn zoon vroeg, vader we hebben hout, vuur maar waar is het lam? Vol vertrouwen antwoordde Abraham: God zal zelf voor een offerlam zorgen. Totdat ze op de plek waren die God bedoelde, daar bouwde hij het altaar dat nodig was voor dit offer. Hij ging toch door, ging gewoon op reis, en bouwt ook een altaar. Hij doet wat hij kan doen, en de andere dingen die hij niet wist, had hij bij God gelaten. In vertrouwen volgt Hij de opdracht van God. Hij was in staat om los te laten wat hij had ontvangen. Dat wat hij van God ontvangen had, was van God en hij was klaar om zijn zoon aan God terug te geven. Een Engel van de Heer riep vanuit de hemel: Abraham raak de jongen niet aan, doe hem niets, want nu weet ik dat je ontzag hebt voor God, je hebt mij je zoon, je enige, niet willen onthouden. Toen Abraham opkeek zag hij een ram met zijn horens verstrikt in de struiken. Dit dier werd geofferd in de plaats van Isaak. De Heer zal erin voorzien, zo ging de plek heten. Hoe groot is jouw vertrouwen op God? God gaf een plaatsvervanger voor de zoon van Isaak. Dankbaar ben ik om te zeggen dat er ook een plaatsvervanger is voor jou. God had de wereld, de mensen zo lief, dat Hij zijn enig geboren Zoon wel afstond en opofferde voor ons, voor mij!